കറുമ്പിയെ കൊണ്ടുപോകുന്നതും നോക്കി എല്ലാവരും മുറ്റത്തുതന്നെ നിന്നു. എല്ലാവരുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നത് കണ്ണന് കണ്ടു.
ആരേയും ആശ്രയിക്കാതെ സ്വന്തം പറമ്പില് അധ്വാനിച്ചു കഴിയുന്ന അച്ഛന് പാല് വിറ്റുകിട്ടുന്ന പൈസ ആശ്വാസമായിരുന്നു. സംഭവിക്കാന് പാടില്ലാത്തതാണ് സംഭവിച്ചത്.
”ഇനി അമ്മാവന് എന്ന് ആ ദുഷ്ടനെ വിളിക്കുന്നത് ഞാന് കേള്ക്കട്ടെ. അമ്മാവനാണു പോലും….” അവര് കണ്വെട്ടത്തു നിന്ന് മറഞ്ഞപ്പോള് അമ്മ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
”കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു. ഇനി അതോര്ത്തിട്ട്….”
അച്ഛന് അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
”എന്റെ താലി വിറ്റായാലും വേണ്ടില്ല അടുത്ത ചന്തയ്ക്കുപോയി ഒരു കറവപ്പശുവിനെ വാങ്ങണം.”
അമ്മ ശബ്ദമുയര്ത്തി ദേഷ്യത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്. എന്തൊക്കെയോ കുശുകുശുത്തുകൊണ്ട് അമ്മ വല്യമ്മാമയെ ശപിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.
അമ്മ ദേഷ്യം പ്രകടിപ്പിച്ചത് അച്ഛനോടല്ലെന്ന് കണ്ണന് മനസ്സിലായി. അച്ഛന്റെ മനസ്സു വായിക്കാന് അമ്മയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ‘വാക്കുകൊണ്ട് വല്ലപ്പോഴും പോരടിച്ചാലും എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഞങ്ങക്ക് ഒരു മനസ്സാ.’ അമ്മ സരസ്വതിചേച്ചിയോടു ഒരിക്കല് പറഞ്ഞത് കണ്ണന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്.
എല്ലാവര്ക്കും സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഉച്ചയ്ക്ക് കഞ്ഞി കുടിക്കാന് ഇരുന്നപ്പോള് ആരും അത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. കഞ്ഞികുടി കഴിഞ്ഞ് പതിവുപോലെ അച്ഛന് വരാന്തയില് വന്ന് നിലത്ത് പായ വിരിച്ച് കിടന്നു. തട്ടൂടിയില് ഇരുന്ന അമ്മ ചേച്ചിയെ മടിയില് പിടിച്ചുകിടത്തി തലയില് പേന്നോക്കുമ്പോള് കറുമ്പിയുടെ കാര്യം അവരെല്ലാം മറന്നുവെന്ന് കണ്ണന് തോന്നി.
കണ്ണന് കളപ്പുരയിലിലേയ്ക്കു പോയി നന്ദിനിക്ക് കുറച്ച് വൈക്കോല് പുല്ലുകൂട്ടില് ഇട്ടു കൊടുത്തു. അമ്മ പോയതിന്റെ സങ്കടം അവള്ക്കും ഉണ്ടെന്ന് കണ്ണനു തോന്നി. കളപ്പുരയിലില് കിടന്ന ഉരലിന്റെ മുകളില്ക്കയറി നന്ദിനി പുല്ലുതിന്നുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു. അപ്പോള് അവന്റെ ചിന്ത കാളക്കുട്ടനിലേയ്ക്കെത്തിയിരുന്നു.
* * *
കഴിഞ്ഞ രണ്ടാഴ്ച സ്കൂളില് നിന്ന് വീട്ടില് വന്നാല് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവന് നേരെ പോയത് കാളക്കുട്ടന്റെ അടുത്തേ യ്ക്കാണ്. കാളക്കുട്ടനുമായി സല്ലപിച്ചതിനു ശേഷമാണ് വല്ലതും കഴിക്കാന് അടുക്കളയി ലേക്കുപോലും പോയത്.
പശുക്കുട്ടിയുടെ ചെവിയില് ബലമായി പിടിച്ചുനിര്ത്തിയിട്ടാണ് അതിന്റെ മുകളില് കയറാന് ശ്രമിച്ചത്. അത് കുതറി മാറിയപ്പോള് കണ്ണന് നിലത്തുവീണു. കാളക്കുട്ടന് കണ്ണന്റെ വികൃതിത്തരങ്ങള്ക്ക് കൂട്ടുനിന്നു. ഒരുദിവസം കാളക്കുട്ടിയെ എടുത്ത് ഉയര്ത്താന് ശ്രമിച്ച് നിലത്തു വീണപ്പോള് അച്ഛന് ചിരിച്ചത് അവന് ഓര്ത്തു.
”ഇന്നുരാത്രി കണ്ണന് എന്റെ കൂടെ കിടക്കാന് വരണ്ട. നിന്നെ ചാണകം നാറും.” പശുക്കുട്ടിയെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതും ഉമ്മകൊടുക്കുന്നതും കണ്ടപ്പോള് ചേച്ചി കണ്ണനെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയും കാളക്കുട്ടനെ ഇടയ്ക്കിടെവന്ന് തലോടുന്നത് കണ്ണന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.
‘അച്ഛാ, ഇവന് വലുതായാല് ഞാനിവന്റെ മേളില് കയറിയിരിക്കും’. കണ്ണന് ഒരു ദിവസം അച്ഛനോടു പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് അച്ഛന് ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഒരുദിവസം കാളക്കുട്ടന് കണ്ണനെ രണ്ടുകാലും ഉയര്ത്തി തൊഴിച്ചുകൊണ്ട് ഓടിയപ്പോള് കാളക്കുട്ടന്റെ കാല് കണ്ണന്റെ വയറ്റില്തട്ടി. നന്നായി വേദനിച്ചപ്പോള് അവന് നിലത്തിരുന്നു. അച്ഛന് അത് കണ്ടിട്ടും കണ്ടതായി നടിച്ചില്ല. ദേഹത്തു പറ്റിയ മണ്ണ് തുടച്ച് കളഞ്ഞ് കാളക്കുട്ടനെ അടിക്കാന് അതിന്റെ പിന്നാലെ അവന് ഓടി. അത് തൊഴിച്ചെങ്കിലും കണ്ണന് കാളക്കുട്ടനെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു.
(തുടരും)