(അവനവനു പറ്റുന്ന കാര്യങ്ങള് മടികൂടാതെ ചെയ്യണമെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന ശൈലി)
ലങ്കാധിപനാണ് രാവണന്. രാവണന് സീതാദേവിയെ മോഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടുപോയി. ശ്രീരാമന് വാനരരാജാവായ സുഗ്രീവനുമായി സഖ്യം ചേര്ന്ന് സീതാന്വേഷണം ആരംഭിച്ചു. സീത ലങ്കയിലുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അവര് അവിടേക്ക് പ്രവേശിക്കാനുള്ള വഴികള് പലതും ആരാഞ്ഞു. ഒടുവില് സമുദ്രത്തിലൂടെ സേതു നിര്മ്മിക്കുക മാത്രമേ സാധ്യമാകൂ എന്ന് കണ്ട് അതിനുള്ള ശ്രമങ്ങള് തുടങ്ങി. പാലം പണിയുടെ ചുമതല വിശ്വകര്മ്മാവിന്റെ പുത്രനായ നളനു നല്കി. നളന്റെ നേതൃത്വത്തില് സേതു നിര്മ്മാണം പുരോഗമിക്കുകയാണ്. വാനരന്മാര് വലിയ പാറകളും മണ്ണുമെല്ലാം തലയിലേറ്റി കൊണ്ടുവന്ന് പാലത്തിലിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അപ്പോഴാണ് ശ്രീരാമന് ആ കാഴ്ച കണ്ടത്. ഇത്തിരിയോളം പോന്ന അണ്ണാറക്കണ്ണന് വെള്ളത്തില് മുങ്ങി പൂഴിയില് കിടന്നുരുണ്ട് മേനിയില് പറ്റിപ്പിടിച്ച മണ്ണും മണലും അണ കെട്ടുന്നിടത്ത് കുടഞ്ഞു വീഴ്ത്തുകയാണ്. വീണ്ടും വീണ്ടും അണ്ണാറക്കണ്ണന് ഇതുതന്നെ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അണ്ണാറക്കണ്ണന്റെ പ്രവൃത്തിയില് സംപ്രീതനായ ശ്രീരാമന് അതിനെ എടുത്ത് തന്റെ വിരല് കൊണ്ട് വാത്സല്യപൂര്വ്വം മുതുകത്ത് തലോടി. അണ്ണാറക്കണ്ണന്റെ മുതുകത്തെ മനോഹരമായ മൂന്നു വരകള് ശ്രീരാമന്റെ ആ തലോടലില് ലഭിച്ച അനുഗ്രഹമാണ്.