വിധിദിനത്തിലേയ്ക്ക്

ഒരുതൈച്ചെടിപോലും നട്ടിടാത്തവ,രൊരു
പൂവിന്റെ മന്ദസ്മിതം വിരിയിച്ചിടാത്തവര്‍
പൂക്കാലംഞങ്ങള്‍ക്കെന്ന് വീമ്പടിക്കുന്നോര്‍
ഋതുഭേദഭംഗികളെല്ലാം തങ്ങള്‍ക്കുള്ളതെന്നാര്‍ത്ത്
അലറിവിളിക്കുന്നതെന്‍നാട്ടിന്‍ദുര്യോഗമോ,
നാശത്തിന്‍കൊടുങ്കാറ്റിങ്ങണയും ഹുങ്കാരമോ?

കാലത്തിന്‍ചിറകടിയേറ്റുപാറിടും വിഷ-
ധൂളികള്‍നിറഞ്ഞതാംമരുഭൂമിയിലുളി-
പ്പല്ലുകള്‍മറച്ചുകൊണ്ടിത്തിരിമരുപ്പച്ച
തേടുംപാന്ഥരെ കാനല്‍നീര്‍കാട്ടിവഴിതെറ്റി-
ച്ചിരുളിന്‍മരുക്കിണര്‍തോറുമേകൊണ്ടുത്തള്ളും
മായാജാലക്കാര്‍ പകലിരുട്ടാക്കുവോര്‍, പാവം
പാന്ഥദൃഷ്ടികള്‍നുണപ്പുകയാല്‍ മൂടുന്നവര്‍,
കേള്‍ക്കുമ്പോഴിമ്പംതോന്നും മുദ്രാവാക്യങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍
ഭീകരവിഷസഞ്ചിനിറച്ച കാപട്യക്കാര്‍
വാസരസൗരഭ്യത്തില്‍ വിഷബീജങ്ങള്‍ പാറ്റി
വസന്തോത്സവങ്ങളെ കുരുതിക്കളമാക്കും
പാഷണ്ഡജനനങ്ങള്‍, നന്മകളെല്ലാം തല്ലി-
ത്തകര്‍ത്ത് വിനോദിക്കുമാസുരാധികാരത്തി-
നുന്മത്തമദാന്ധതാ രഥത്തില്‍ജനങ്ങള്‍തന്‍
നെഞ്ചിലൂടധികാരഗര്‍വിന്റെ പടയോട്ടം.

കാത്തുവയ്ക്കുന്നൂകാലമേതുനീറോയ്ക്കും കണ,
ക്കതിനായ് വിധിദിനമെത്തിടും ദുരാന്ധതേ!