വേണമെനിക്കിനി ഏഴു ജന്മം മമ
മോക്ഷപദത്തിലണയും മുമ്പേ.
കണ്ണന്റെയംഗുലീ ലാളനമേല്ക്കുന്ന
പൈക്കിടാവാകണമാദ്യ ജന്മം
തുള്ളിക്കളിച്ചു മദിച്ചുരുമ്മിക്കൊണ്ടു
കണ്ണന്റെ ചാരെ നടന്നീടണം
കൃഷ്ണതുളസിയായ് തീരണം പിന്ജന്മം
അക്കാല്ക്കല് അര്പ്പിതമായീടണം.
തീര്ത്ഥജലത്തില് നനഞ്ഞുവിശുദ്ധിയാര്-
ന്നാ പത്മപാദം മുകര്ന്നീടണം
പിന്നത്തെ ജന്മം തിരുമാറിലങ്കിതം
ശ്രീവത്സമായി ഞാന് മാറീടേണം
മാറിലണിഞ്ഞ വനമാലയാല് മറ-
ഞ്ഞാവനമാലിക്കലങ്കാരമായ്.
നാലാമതുണ്ടൊരു ജന്മമെങ്കില് മുദാ
വാര്മയില്പ്പീലിയായ് മാറിടേണം
ചേലൊത്ത വാര്മുടിക്കെട്ടില് വിലസിയി-
ട്ടാനന്ദ നിര്വൃതി പൂകിടേണം
പല്ലവപാണികള് ലല്ലലം സ്പര്ശിക്കും
വേണുവാകേണമടുത്ത ജന്മം
ചേലൊത്ത ചുണ്ടുകളെന്നെ മുകരവേ
ആനന്ദഗീതം പൊഴിച്ചിടേണം
ഏഴാമതുള്ളൊരു ജന്മം പൃഥുകമായ്
കണ്ണനു പത്ഥ്യ നിവേദ്യമായി
ഉണ്ണിവയര് നിറച്ചീടണമെന് ജന്മ-
മങ്ങനെ സാര്ത്ഥകമാക്കിടേണം
ഇങ്ങനെയേഴുജന്മങ്ങള് ലഭിക്കുകില്
നിശ്ചയം നേടും ഞാന് പാപമോക്ഷം.