കരിമലയ്ക്കപ്പുറത്തുണ്ട്
കമനീയമൊരമ്പലം.
കാശിരാമേശ്വരം വാഴും
മണികണ്ഠനമര്ന്നിടം.
തത്വമസ്യാദി വാക്യത്തിന്
പൊരുളെന്തെന്നറിഞ്ഞിടം.
അയ്യനൊപ്പമുറങ്ങീടാന്
കാത്തു നില്ക്കുന്ന മേടുകള്.
അയ്യനൊപ്പമുണര്ന്നീടും
വൃശ്ചികക്കുളിരില് ഗിരി.
ഉറക്കുണര്ത്തുപാട്ടെല്ലാം
ഉറക്കെയേറ്റു ചൊല്ലുന്നു.
അതില് വിസ്മിതനായിട്ടോ
തിങ്കളിന് നറുപുഞ്ചിരി.
പമ്പതന് കുളിരില് മുങ്ങി
നിവരാം താപമാറ്റിടാം.
പുണ്യ ഗംഗാനദിക്കൊത്ത
തീര്ത്ഥം ദു:ഖവിനാശകം.
ശബരി ചെയ്ത തപം നമ്മില്
നവചൈതന്യമേകവേ.
കാലിന്നു മെത്തയാകുന്നു
കല്ലും മുള്ളും ഗമിക്ക നാം.
ശരംകുത്തിയിലെത്തുമ്പോള്
എടുക്കാം ശരമായിരം.
അഹങ്കാരത്തിന്റെ മേല് കുത്തി-
യിറക്കാം ശുദ്ധരായിടാം.
മനസ്സൊന്നേ വപുസ്സൊന്നേ
ചൊല്ലുന്നു ജനകോടികള്.
നേരെ കാണുവതുണ്ട് പൊന് പടിയതും
താണ്ടാം മനസ്സില്ത്തുടിത്താളം,
കേള്പ്പതൊരൊറ്റ മന്ത്രമിവിടെ
ഞാനില്ലഹംബോധവും.
ആരെ കാണുവതിന്നു വന്നു മലയില്
കണ്ടില്ല ഞാന് കണ്നിറെ
കണ്ടേന് സര്വചരാചരത്തില്മരുവും
ചൈതന്യമാമയ്യനേ