വീടിന്റെ വടക്കേമുറ്റത്തോടു ചേര്ന്ന് ഒരു തെങ്ങുണ്ട്. ആ തെങ്ങിന്റെ ചോട്ടിലാണ് കല്യാണി പാത്രം കഴുകുന്നത്. ചകിരിയും വെണ്ണീറുംകൊണ്ട് തേച്ചുരച്ചാണ് കല്യാണി ചെമ്പും പാത്രങ്ങളും വെളുപ്പിക്കുന്നത്. കഴുകിവെച്ചു കഴിഞ്ഞാല് പാത്രങ്ങള് കണ്ണാടി പോലെ തിളങ്ങും.
ഒരുപാടു തേങ്ങ കിട്ടും ആ തെങ്ങില് നിന്ന്. പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം. പുരപ്പുറത്തേക്കു ചാഞ്ഞിട്ടാണ് തെങ്ങു നില്ക്കുന്നത്. തേങ്ങയിടാന് കേറുമ്പോള്, ഉണങ്ങിത്തുടങ്ങുന്ന പട്ടകള് അപ്പപ്പോള് വെട്ടിയിടും ശങ്കരന്. എന്നിട്ടും വിശേഷമൊന്നുമില്ല. തേങ്ങ വീണിട്ടും പട്ട വീണിട്ടും അടുക്കളഭാഗത്തെ ഓടുകള് കുറെയെണ്ണം പൊട്ടും. പുതിയ ഓടു വാങ്ങാനും അത് മാറ്റിയിടാനും പൈസ കുറേ ചെലവാകും.
‘പൊന്നു കായ്ക്കുന്ന മരായാലും പുരപ്പുറത്തേക്കു ചാഞ്ഞാല് വെട്ടണം’ എന്നാണ് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞത്. അങ്ങനെയാണ് ആ തെങ്ങുമുറിച്ചത.്
‘പൊന്നു സൂചി ആയാലും കണ്ണില് കുത്തിയാല് പൊട്ടും.’ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞതു ശരിയാണെന്ന് എനിക്കും ബോധ്യമായി.