മകരസംക്രമ സന്ധ്യയില് മാനത്ത്
മഹിതമായൊരു മംഗളതാരകം
മിഴിതുറക്കുന്നു മാമകാത്മാവിനെ
തരളമാക്കുന്ന മോഹിനീ രൂപമായ്…
മരതക ജ്യോതി മാണിക്യമുള്ളിലായ്*
മാനസങ്ങളെ മാറ്റുന്ന നിത്യനേ
ഇരുളിലെന്നും തുണയായി മിന്നിടാന്
കരുണയേകണേ ഏകാന്ത വാസനേ…
വാനവീഥിയില് പൂത്തുനില്ക്കുന്നൊരീ-
ദീപനാളമോ ജന്മസാഫല്യമായ്
ഊതിയൂതി തെളിക്കുന്നിതുള്ളിലെ
തത്വദര്ശനം ചിന്മയ ഭാവനേ…
ഭക്തകണ്ഠങ്ങള് താരക ബ്രഹ്മമാം
നാദവീചികള് വാനില് ഉയര്ത്തവേ
കാലദീപം കൊളുത്തുന്നൊരയ്യന്റെ-
വൈഭവം, ധര്മശാസനം ചിന്തിതം!
*തമിഴ് സിദ്ധപരമ്പരയിലെ തിരുമൂലരുടെ ‘തിരുമന്തിര’ത്തില് ‘മാണിക്യമുള്ളിലെ മരതക ജ്യോതിയായ്’ എന്ന് പരാമര്ശിച്ചിരിക്കുന്നു.