സ്നേഹസന്ദേശ സാരസൗന്ദര്യമല്ലൊ,
സന്ദേഹമെല്ലാമകറ്റുമല്ലോ, നിന്റെ-
ചെന്താരിണകള് അഭയമല്ലോ !
ഉല്ഫുല്ലമാകും സുഗന്ധമല്ലൊ, എങ്ങു-
മുജ്ജ്വലിക്കും പരാശക്തിയല്ലോ
ഉള്ത്താരിലാനന്ദദീപമല്ലോ, ലോക-
മുദ്ധരിക്കും ദേവി അമ്മയല്ലോ.
ഗര്വ്വങ്ങളെല്ലാമൊഴിക്കുമല്ലോ നിത്യ-
മുര്വ്വിയ്ക്കുനാഥയായ് വാഴുമല്ലോ
ധര്മ്മസംസ്ഥാപനം നിന്നിലല്ലോ കര്മ്മ-
സംപ്രാപ്തി നല്കും ശരണ്യയല്ലോ !
അന്തരംഗത്തിന് വെളിച്ചമല്ലോ, എന്റെ-
അന്ധത നീക്കുന്ന ബന്ധുവല്ലോ
വാണിയില് വായ്ക്കും മധുരമല്ലോ, കണി-
കാണുന്ന ചൈതന്യധാമമല്ലോ !
കല്പ്പാന്തകാല പ്രഭവമല്ലോ, കാവ്യ-
കല്പ്പന പൂക്കുന്നു നിന്നിലല്ലോ.
പ്രാണനില് പ്രേമസ്വരൂപമല്ലോ, വീണാ-
പാണിയും നീയൊന്നു തന്നെയല്ലോ !
വേദവേദാന്തപ്പൊരുളുമല്ലോ, കാല-
കാലനും ദേവി നീ തന്നെയല്ലോ !
ആദിമദ്ധ്യാന്ത പ്രവാഹമല്ലോ എന്റെ-
നാദവും കാവ്യകലയുമല്ലോ !
ധ്യാനത്തിലെപ്പോല് ഉണര്വ്വിലും നീ എന്റെ-
ജ്ഞാനസ്വരൂപിണി തന്നെയല്ലോ
എന്നില് വരദാഭയങ്ങളല്ലോ, ദേവി-
എന്നുമെന്നാത്മ പ്രകാശമല്ലോ !
ഭേദങ്ങളില്ലാത്ത ഭാവമല്ലോ ആത്മ-
ബോധോദയത്തിന്റെ നാദമല്ലോ
വേദമന്ത്രങ്ങള് നിന് ജീവനല്ലോ എന്നു-
മോംകാരനാദ സ്വരൂപമല്ലോ !!