ഏതു കൊടുമുടി
നിന്നെ വന്നു കിരീടമണിയിച്ചു,
ഏതു കടലല
നിന്റെ കണ്ണീരൊപ്പിയലിയിച്ചു?
ഏതു കിളിമകള്
നിന്റെ വാക്കിനു പൊരുളുദിപ്പിച്ചു,
ഏതു കരിമുകില്
നിന്റെ വ്യസനച്ചുരുളഴിപ്പിച്ചു?
കാലമരുളിയ
കഥകളേതു സ്വരത്തിലുരുവിട്ടു,
ദൂരമുരുകിയ പാത
നിന്റെ നടപ്പിനതിരിട്ടു?
ആദിമുകുള-
തുഷാരമേതോ നടനപദമാടി
ചാരെ വന്നതു
കണ്ടുനിന്നൊരു പൂവ് ചിരിതൂകി
കാറ്റുപാകിയ
കാവ്യശ്രുതിയൊരു കോകിലം മൂളി
നാട്ടുനന്മകളോടി
വന്നൊരു താളമതിനേകി
കാത്തിരുന്ന
കിനാവിലോര്മ്മകള് തേടിയെത്തിയതോ?
പൂത്തിറങ്ങിയ
പുതിയ മഴവില്പ്പീലി നീര്ത്തിയതോ?
ആരു കേള്ക്കുവതെന്റെ-
യുള്ളിലെ നൂറു ചിറകടികള്
ആരു ചൊല്ലുവതാത്മ-
വേരിലെ മൂകവചനങ്ങള്
പോയചരിത-
മെടുത്തു നീര്ത്തിയ ഭൂപടങ്ങളിലെ
ചോര വീണ
കടങ്കഥയ്ക്കു വിരാമമാരെഴുതും?!
ആദിവേടനെടുത്ത
വില്ലിനുമമ്പുകള്ക്കും മേല്
പ്രേമപരവശവിരഹ-
മിഴിനീര് പെയ്തു തോരില്ലേ?
കാലതൂലിക
തേടുമേഴുനിറങ്ങളും ചേര്ന്നാല്
രാവിനപ്പുറമെന്റെ
ഗുരുവരസൂര്യനുണരില്ലേ….?!