ഒരു പിടി അവലായെന് ഹൃദയത്തെ ഞാന് നിന്റെ
തിരുമുന്നിലര്പ്പിച്ചിടട്ടെ
കദനത്തിന് കയ്പ്പാണു മധുരമില്ലെങ്കിലു
മിതു നിനക്കെന്റെ സമ്മാനം
ഇതു നിന്റെ തൃക്കയ്യില് സ്വീകരിയ്ക്കു കണ്ണാ
ഒഴുകുന്ന കണ്ണീര് തുടയ്ക്കു
ഒരുമാത്ര നിന്നുടെ പുഞ്ചിരി കണ്ടെന്നാല്
അതുതന്നെയെന്റെ പ്രസാദം
തൊഴുക്കയ്യുമായ് നിന്റെ സവിധത്തില് നില്ക്കുമ്പോ
ഴതു തന്നെയെന്റെ സായൂജ്യം
അണിമാറില് വനമാലയായില്ലയെങ്കിലു
മതിനാലെ ജീവിതം ധന്യം
മണിയോടക്കുഴല് നാദം കേള്ക്കുമ്പോള് നിന്നുടെ
സ്മൃതിയാലെ നിറയുന്നു ചിത്തം
കറയറ്റ ഭക്തിയില് ലീനനാകുമ്പോഴെന്
മനതാരില് നിറയുന്നു പുണ്യം
മുരളിയായ് നിന്ചുണ്ടില് ചേര്ന്നതില്ലെങ്കിലു
മതിനാലെ ജീവിതം ധന്യം.