ഭാരതീയ പൗരാണിക ഗ്രന്ഥങ്ങളില് മേരു എന്നത് ധാരാളമായി വരുന്ന പദമാണ്. ഭൂമിയെ സമതുലിതമാക്കി നിറുത്തുന്ന ഭീമാകാരമായ മലയാണ് മേരു പര്വതം. ജപമാലയുടെ നടു നായക മണിക്കും മേരു എന്നു പേരുണ്ട്. ജപമാലയിലെണ്ണുമ്പോള് മേരു കടക്കരുത് എന്നു പറയും.
ത്രിമാന (3D) രൂപത്തിലുള്ള ശ്രീചക്രത്തിനും മേരു എന്നു പേരുണ്ട്. സുമേരു മധ്യശൃംഗസ്ഥാ എന്നു ലളിതാ സഹസ്രനാമത്തില് വരുന്നുണ്ട്.
എന്നാല് ശരീരത്തിലെ മേരു ദണ്ഡം നട്ടെല്ലാണ്. അതിനെ വേണ്ടവിധത്തില് വലിവും വഴക്കവുമുള്ളതാക്കി തീര്ക്കുന്നതാണ് മേരു ദണ്ഡാസനം.
ചെയ്യുന്ന വിധം
മലര്ന്നു കിടക്കുക. കൈകള് വശങ്ങളില്. കൈപ്പത്തികള് നിലത്തു കമിഴ്ത്തി പതിച്ചു വെക്കണം. ശരീരം മൊത്തം വലിഞ്ഞിരിക്കും. രണ്ടു കാലുകളും ചേര്ന്നിരിക്കും. കാലുകള്, മുട്ടുകള് മടങ്ങാതെ, ശ്വാസമെടുത്തു കൊണ്ട് സാവധാനത്തില് ഉയര്ത്തുക. പകുതി വഴിക്കു നിറുത്തുക. 30 ഡിഗ്രിക്കും 60 ഡിഗ്രിക്കും ഇടയിലാവണം. അവിടെ സാധാരണ ശ്വാസത്തില്, വിഷമമാവാത്ത തരത്തില് കഴിയുന്നത്ര സമയം നിന്നശേഷം തിരിച്ചു വരുക. സാവധാനത്തിലേ താഴ്ത്താവൂ. അല്പ സമയത്തിനു ശേഷം ആവര്ത്തിക്കുക.
വൈവിധ്യം
ഇതേ പേരില് വേറെ ആസനവും ഇതേ ആസനത്തിന് വേറെ പേരും പല പുസ്തകങ്ങളിലും കാണുന്നുണ്ട്. ഇംഗ്ലീഷില് ഹലഴ ൃമശശെിഴ ലഃലൃരശലെ ആയും പറയുന്നുണ്ട്.
ഇതില് ഒരു കാല് മാത്രം ഉയര്ത്തുന്നതിന് അര്ധ മേരു ദണ്ഡാസനം എന്നും പേരുണ്ട്.
വളരെ പ്രയോജനപ്രദവും എന്നാല് സരളവും ആയതിനാലാണ് ഇവിടെ കൊടുക്കാന് കാരണം.
ഗുണങ്ങള്
പുറത്തേ പേശികള് ശക്തിപ്പെടുത്തും. നട്ടെല്ലിന്റെ സ്വാഭാവികത നിലനിറുത്തും. നട്ടെല്ലിന്ന് വഴക്കമുണ്ടാക്കും. ഉദര പേശികള്ക്കും ഉദരഭാഗത്തുള്ള ഗ്രന്ഥികള്ക്കും അവയവങ്ങള്ക്കും തടവല് സുഖവും വഴക്കവും ലഭിക്കും. കുടവയര് കുറയും. മലബന്ധമൊഴിയും. ദഹനശക്തി കൂടും. കാലിലാണ് പ്രത്യക്ഷത്തില് പ്രവര്ത്തനമെങ്കിലും ഫലം മുഴുവന് വയറിനും നട്ടെല്ലിനുമാണ്. ഉദര പേശികളുടെയും പിന്ഭാഗത്തെ പേശികളുടെയും ബലത്തിലാണ് കാല് ഉയരുന്നത്.
നടുവേദനയുള്ളവരും നട്ടെല്ലിന് പ്രശ്നമുള്ളവരും ചെയ്യരുത്.