ഒരു ഞായറാഴ്ച.
ഇന്ന് നമുക്ക് ഒന്ന് അടുക്കള സന്ദര്ശിക്കാം – ഞാന് ഉറക്കെ പ്രഖ്യാപിച്ചു.
ഏറെ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒരു മറുപടിയും വന്നില്ല.
പ്രഖ്യാപനം വീണ്ടും.
ഞാനില്ല, ഭാര്യ ഒറ്റവാക്കില് ഉറപ്പിച്ചു.
അവിടെ ഒരു രസവും ഇല്ല- മക്കള്.
സ്ക്രീനിലെ കളിയിടങ്ങളും പുറത്തെ രുചിയിടങ്ങളും, അവിടെയാണവര്.
ഒടുവില് ഞങ്ങള് നഗരത്തിലെ പുതിയ ഒരു രുചിയിടത്തിലേക്ക് നടന്നു.
അറേബ്യന് ചെട്ടിനാടന് കോണ്ണ്ടിനെന്റല് വെസ്റ്റേണ് പിന്നെ ഇത്തിരി നാടന് ഭക്ഷണവും.
രുചികള് നിരത്തിവെച്ചിരിക്കുന്നു.
തിരക്ക് കുറഞ്ഞ ഇടം, ഞാനും നാടനും അകന്ന സൗഹൃദം ഒന്ന് പുതുക്കി.
മറ്റുള്ളവര് ആ വഴി വന്നതേയില്ല.
തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴാണ് ആ കാഴ്ച കണ്ടത്.
സ്വന്തം ഉത്തരത്തില് തൂങ്ങിയാടുന്ന അടുക്കള.
ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
കണ്ണുനീര് വീഴ്ത്തിയില്ല നെടുവീര്പ്പിട്ടില്ല.
പക്ഷെ ഫെയ്സ് ബുക്കിലും, വാട്ട്സ് ആപ്പിലും അടുക്കളമരണം വൈറലായി.
അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരങ്ങള്.
ചാനലുകള് സജീവം.
ഉയര്ന്ന അന്തി ചര്ച്ച.
അനുകൂലിച്ചവരും, പ്രതികൂലിച്ചവരും നിരവധി.
ഇതിനിടയിലാണ് ഒഴിഞ്ഞ കോണില് അടുക്കളയുടെ ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പ് കണ്ടത്.
രണ്ടുവരി മാത്രം കൊല്ലാം, പക്ഷെ തോല്പ്പിക്കരുത്……