ഗദ്യരൂപത്തിലുള്ളതും അര്ത്ഥരഹിതവുമായ ആധുനിക കവിതകള് ഒരു പരിധിവരെ വായനക്കാരെ കവിതയില് നിന്ന് അകറ്റി എന്നതു ശരിയാണ്. ഈ സാഹചര്യത്തിലും ഛന്ദോബദ്ധവും ലാളിത്യവുമാര്ന്ന കവിതകള് എഴുതാന് കഴിയുന്നവരും ആസ്വദിക്കുന്നവരും ഇ ന്നുമുണ്ട് എന്നതും നിഷേധിക്കാന് ക ഴിയുകയില്ല. ചങ്ങമ്പുഴ മലയാളത്തില് സൃഷ്ടിച്ച ഓളം അത്രവേഗം മറക്കുന്നവരല്ല മലയാളികള് എന്നതിനു തെളിവാണ് ഗോകുലം ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരുടെ ‘ജ്യോതിര്ഗമയ’ എന്ന ഈ പ്രേമകാവ്യം. അവതാരികയില് ചുനക്കര രാമന്കുട്ടി പറയുന്നതുപോലെ ഈ കവി നേരത്തെ കാവ്യജീവിതം തുടങ്ങിയിരുന്നെങ്കില് മലയാളകവിതാരംഗത്ത് തീര്ച്ചയായും ഒരിടം കണ്ടെത്താന് കഴിയുമായിരുന്നു.