1948ലാണ് ബാര്കോഡിന്റെ ആദ്യരൂപം നിലവില്വന്നത്. ഒരിക്കല് ഒരു കടയുടമ തന്റെ കടയില് വരുന്ന ഉല്പ്പന്നങ്ങളുടെ വിവരങ്ങള് യാതൊരു പ്രയാസവും കൂടാതെ വായിച്ചെടുക്കുവാനുള്ള സമ്പ്രദായം നിര്മ്മിക്കുവാന് വല്ല വഴിയുമുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ച് ഫിലാലെല്ഫിയായിലെ ഡ്രെക്സല് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടില് എത്തി.
ബെര്നാള്ഡ് സില്വര് അന്ന് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലെ ബിരുദ വിദ്യാര്ത്ഥിയായിരുന്നു. അത്തരമൊരു സമ്പ്രദായം വികസിപ്പിക്കുവാനുള്ള ചുമതല സില്വറിന്റെ ചുമലിലാണ് വന്നത്. അദ്ദേഹം തന്റെ സുഹൃത്തായ ജോസഫ് വുഡ്ലാന്ഡിനെ ഈ വിവരം അറിയിച്ചു. അള്ട്രാവയലറ്റ് പ്രകാശരശ്മികളുടെ സാന്നിധ്യത്തില് തിളങ്ങുന്ന പ്രത്യേക മഷി ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഒരു പ്രവര്ത്തന രീതിയാണ് വുഡ്ലാന്റിന്റെ മനസ്സിലേക്കു വന്നത്. വുഡ്ലാന്റും സില്വറും ചേര്ന്ന് ഇതിന് അനുസൃതമായ ഒരു മാതൃകയുണ്ടാക്കി. എന്നാല് മഷിയുടെ രൂപവ്യത്യാസങ്ങളും അവ ഉപയോഗിച്ച് പ്രത്യേക പാറ്റേണുകള് ഉണ്ടാക്കാനുള്ള അധികച്ചിലവും കാരണം അവര് ഈ നീക്കം ഉപേക്ഷിച്ചു.
ഇരുവരും ചേര്ന്ന് ഗവേഷണം വീണ്ടും ആരംഭിച്ചു. 1949ല് അവര് ഒരു പ്രത്യേക സംവിധാനം രൂപപ്പെടുത്തിയെടുത്തു. കറുത്ത പ്രതലത്തിലുള്ള നാലു വെള്ളവരകളായിരുന്നു ഇവര് വികസിപ്പിച്ച രീതിയുടെ പ്രധാന സവിശേഷത. വെള്ള വരകളുടെ സാന്നിധ്യത്തിന് അനുസരിച്ചായിരുന്നു ഇവര് വസ്തുക്കളെ വര്ഗീകരിച്ചത്. ഈ രീതി പ്രകാരം എഴു തരത്തിലുള്ള വര്ഗീകരണം സാധ്യമായിരുന്നു. എന്നാല് വരകളുടെ എണ്ണം കൂടുകയാണെങ്കില് കൂടുതല് വര്ഗീകരണം നടത്താമെന്നും, പത്ത് വരകള് ഉണ്ടെങ്കില് 1023 വരെ വര്ഗീകരണം സാധ്യമാണെന്നും വുഡ്ലാന്റും സില്വറും സമര്ത്ഥിച്ചു. 1952ല് ഒക്ടോബര് ഏഴിന് ഇരുവര്ക്കും സംയുക്തമായി ബാര്കോഡിന്റെ പേറ്റന്റ് ലഭിച്ചു.