മുന്വാതിലടയ്ക്കുമ്പോള് അമ്മ ചോദിക്കുന്നു
വല്ലതും മറന്നുവോ മകനേ ഇന്നും
സര്ട്ടിഫിക്കറ്റ് ഫോണ് പൊതിച്ചോറ്
വണ്ടിക്കാശ് നിന്റെ പുസ്തകം പേന
ഇല്ലമ്മേ കരുതുവാന് അമ്മയുള്ളപ്പോള്
എന്തുമറന്നാലും ഗുരുത്വമുണ്ടല്ലോ
അന്നദാനത്തിനായ് വരിനില്ക്കുംനേരം
അമ്മ ചോദിക്കുന്നു കുട നല്കുന്നു
ഈ വെയിലെങ്ങനെതാങ്ങും നീ കുഞ്ഞേ
പരിപ്പ്കൂട്ടി ചോറ് പതിവല്ലയോ
അന്നപൂര്ണ്ണേശ്വരി ദേവിവാഴും കോവില്
ആ അമ്മതന്നെ ഈ അമ്മയെന്നു
നിനച്ചമൃതംപോലെ ഞാന് ഉണ്ണുമമ്മേ
ഈ മെത്ത ചിതയില് ഇടട്ടയോ അമ്മേ
രോഗം വന്നച്ഛന് നെടുനാള് കിടന്നില്ലേ
അച്ഛന്റെമേലെ നീ ഉരുണ്ടുകളിച്ചതും
ആ നെഞ്ചില് രാവില് കൂര്ക്കംവലിച്ചതും
ഓര്മ്മയുടെ ഗന്ധമായ് ആ വിയര്പ്പങ്ങനെ
എന്നുമേ പറ്റിക്കിടന്നോട്ടെ കണ്ണില്
എഴുതേണ്ടതൊക്കെയും എഴുതുവാന് തോന്നുവാന്
എഴുത്തിന്റെ ദേവിയുടെ മുന്നിലായ് നില്ക്കുന്നു
കവിവാക്യം മന്ത്രമായ് ചൊല്ലുന്നു അമ്മ
താമരയിലയിലെ സരസ്വതിപോലവെ
അഹത്തിന്റെ കറതീര്ന്ന ചിത്തമുണ്ടാകണം
കിടക്കയിലിരുത്തി സങ്കടം പറയുന്നു
നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു മടങ്ങുവാന് വയ്യ
ആരുണ്ടൊരിത്തിരി വെള്ളം നല്കാന്
ഓടും മേല്ക്കൂരയും ശബ്ദിക്കില്ലല്ലോ
കൈവിടല്ലേ അമ്മേ ഊന്നുവടി ഞാനുണ്ട്
കര്മ്മഫലമുണ്ടെങ്കില് പൊരുളുണ്ടാകും
ചൊല്ലിയും തല്ലിയും ശിക്ഷണം നല്കിയ
പാഠങ്ങള് വഴിയില് തുണയായ് വരും.