19-ാമത്തെ വയസ്സില് ആര്.എസ്.എസ്. പ്രചാരകനായിരുന്ന ശങ്കരശാസ്ത്രിയില് നിന്ന് പ്രചോദനം ഉള്ക്കൊണ്ടാണ് ചെറുവണ്ണൂരില് നിന്ന് ടി. സുകുമാരന് ഗോവാ വിമോചന സമരത്തിനു പുറപ്പെടുന്നത്. സമരത്തിനു പോകുന്നത് നിഷ്ഫലമാണെന്നും കൊടിയ മര്ദ്ദനങ്ങള് ഏല്ക്കേണ്ടി വരുമെന്നുമുള്ള പലരുടെയും മുന്നറിയിപ്പുകളും പരിഹാസങ്ങളുമെല്ലാം തൃണവല്ഗണിച്ചുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം സമരരംഗത്തിറങ്ങിയത്.
ഗോവാ വിമോചന സമരത്തിനുശേഷവും സംഘപ്രവര്ത്തനം തുടര്ന്ന ടി. സുകുമാരേട്ടന് പിന്നീട് കേരളത്തിലെ ഭാരതീയ ജനസംഘത്തിന്റെയും ഭാരതീയ മസ്ദൂര് സംഘത്തിന്റെയും സ്ഥാപക പ്രവര്ത്തനങ്ങളില് പങ്കെടുത്തു. ജനസംഘത്തിന്റെ കേരളാ ഘടകം രൂപവല്ക്കരിക്കാന് കോഴിക്കോട് ചേര്ന്ന ആദ്യയോഗത്തില് പങ്കെടുത്ത ഒമ്പത് പേരിലൊരാള് സുകുമാരേട്ടനായിരുന്നു. ബി.എം.എസിന്റെ കേരളഘടകം രൂപീകരണപ്രവര്ത്തനങ്ങളിലും പങ്കെടുത്ത അദ്ദേഹം തുടര്ന്ന് ബി.എം.എസിന്റെ സംസ്ഥാന സഹ കാര്യദര്ശിയായി പ്രവര്ത്തിച്ചു. സംഘം-ജനസംഘം അഖിലേന്ത്യാ നേതാക്കളായിരുന്ന ദീനദയാല് ഉപാധ്യായ, പ്രൊഫ: ബല്രാജ് മധോക്, നാനാജി ദേശ്മുഖ്, ദത്തോപന്ത് ഠേഗ്ഡി, ശങ്കരശാസ്ത്രി, അടല്ബിഹാരി വാജ്പേയ്, ലാല്കൃഷ്ണ അഡ്വാനി തുടങ്ങിയ ദേശീയ നേതാക്കളുമായി ടി. സുകുമാരേട്ടന് അടുത്തു ബന്ധപ്പെട്ടു പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1967ല് കോഴിക്കോട്ട് നടന്ന ജനസംഘം സമ്മേളനത്തില് ഘോഷയാത്രയുടെ മുഖ്യസംഘാടകന് സുകുമാരേട്ടന് ആയിരുന്നു. സംഘാടക സമിതി യോഗത്തില് പരമേശ്വര്ജിയുടെ നിര്ദ്ദേശപ്രകാരമാണ് ഈ ചുമതല അദ്ദേഹത്തെ ഏല്പ്പിച്ചത്.
1975-77 കാലഘട്ടത്തില് അടിയന്തിരാവസ്ഥക്കെതിരായി അണിയറയില് അദ്ദേഹം സജീവമായി പ്രവര്ത്തിച്ചു.
സാഹിത്യരംഗത്തും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവനകള് വിലപ്പെട്ടതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോവലായിരുന്നു കേസരി വാരിക തുടര്ച്ചയായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘രസിക്കാത്ത സത്യങ്ങള്.’ ഇന്ത്യാ വിഭജനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു ചരിത്രനോവലാണ് അത്. ബലിമൃഗങ്ങള്, വയറിനുവേണ്ടി, ഹിമവാന്റെ മകള്, തളരാത്ത യാഗാശ്വങ്ങള്, ജന്മദുഃഖം എന്നിവയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റു നോവലുകള്. കൂടാതെ നിരവധി ചെറുകഥകളും അദ്ദേഹം രചിക്കുകയുണ്ടായി.