സനാതനം

ഇല്ല; ഞാനൊരിക്കലും നശിക്കില്ലിതാണെന്റെ
ഇല്ലമെന്‍ ഋതംഭരയൊഴുക്കും പ്രപഞ്ചത്തില്‍.
എത്രയോ മന്വന്തരം കൊഴിഞ്ഞുപോയീ യിട-
യ്‌ക്കെത്രയോ അധീശത്വം സഹിച്ചിട്ടുണ്ടെന്‍ ജന്മം.
എത്രയോ സഹസ്രാബ്ദമോരോരോ വേഷം വന്നു
കുത്തിനോവിച്ചെന്‍ മേനിയാകവേ വൃണം വന്നു
അവരെന്‍ മാതാവിനെ എന്റെ കണ്‍മുന്നില്‍ വച്ച-
ന്നപമാനിച്ചിട്ടന്നാവതും പീഡിപ്പിച്ചു.
ഭൗതികവാദം മാത്രം ഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളോരന്നെന്‍
ഭൂതികള്‍ മാത്രം കണ്ടു കൊള്ളചെയ്യുവാന്‍ നോക്കി
അറിയില്ലവര്‍ക്കെന്റെ, സത്തയും, സങ്കല്‍പ്പവും
നിറയും സനാതനധര്‍മ്മത്തിന്‍ സാംഗത്യവും.
അറിവിന്‍ ഭണ്ഡാഗാരമായൊരെന്‍ ഗ്രന്ഥങ്ങളെ
വെറുതേ നശിപ്പിക്കാന്‍ കത്തിച്ചു കളഞ്ഞവര്‍
ഇനിയീ വേദങ്ങളെ വീണ്ടെടുക്കുവാനാരും;
തുനിയില്ലെന്നാണവര്‍ മനസ്സില്‍ കുറിച്ചത്
വരയല്ലിവുടുത്തെ സ്മൃതിയാ ഋഷീശ്വരര്‍
വരദാനംപോല്‍ പകര്‍ന്നൊഴുക്കും പ്രപഞ്ചത്തില്‍.
അതിനെ തടഞ്ഞൊന്നു നിര്‍ത്തുവാനാരാലാവും
ചതികൊണ്ടില്ലാതാക്കാനാവില്ല ‘സനാതനം’.
തനുവാണീഞാനെന്ന ചിന്തയില്‍ ശരീരത്തെ
തഴുകും ശാസ്ത്രംമാത്രം കണ്‍മുന്‍പില്‍ കാണുന്നവര്‍
വെറുതേ ത്വത് ജീവിതം കളയാമെന്നല്ലാതെ
കറപറ്റിച്ചീടാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കാവില്ലെന്‍ ചൈതന്യത്തില്‍
അസുരന്മാരായന്നുമിന്നുമുണ്ടാവും ചിലര്‍
വസുധയ്ക്കിതൊക്കെയുമുള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ സാധിച്ചീടും
മുച്ചൂടും മുടിച്ചീടാന്‍ നോക്കിയെന്നാരാധകര്‍-
ക്കൊച്ചയില്ലാതാക്കാനെത്രയും പണിപ്പെട്ടു.
എന്നാലുമിന്നും ഞാനെന്‍ തേജസ്സും, മല്‍പ്രൗഢിയും
പൊന്നുപോല്‍ പരിപാലിച്ചുയരങ്ങളില്‍ നില്‍പ്പൂ.