ഒളിപ്പോര്

കറുപ്പല്ല വിഷയം കറുപ്പിന്‍ മറവിലെ
വെറുപ്പുകൊയ്യും ഒളിപ്പോരത്രേ!
ഉടുപ്പില്ലാത്തതല്ല ദുഃഖം
ഉയിരു പൊട്ടും വെല്ലുവിളിയത്രേ!

തൊണ്ട കീറി നീ ഉയര്‍ത്തിയ പേച്ചുകള്‍
അര്‍ത്ഥമറ്റതാം ചാവേറു വാക്കുകള്‍…
ലഹരി തിന്ന് ശവക്കുഴികള്‍ തേടുവോര്‍ക്കിത് രസായനം
മായിക രാസോല്‍സവം

സ്വന്തം പേരിനെ മറച്ച് എടുത്തണിഞ്ഞ കറുപ്പില്‍
കറുത്ത മനുഷ്യരെ ആകെ നീറ്റി
ഭാവി തേടുവോര്‍ക്കെന്തു സന്ദേശം?

സാന്ദ്ര സംഗീതമതില്‍ – ദ്രുതതാളപകിട ചേര്‍ത്ത്
കിരാത ചുവടില്‍ തെറി പറഞ്ഞു പിടഞ്ഞുവീഴുന്ന എന്റെ നാട്!

പ്രതികാരാഗ്‌നിയില്‍ നീ പടുത്തുയര്‍ത്തുന്നതൊക്കെയും…
അരക്കില്ലമായ് നിന്നിലേക്കെത്തും തീര്‍ച്ച
നിന്റെ നീട്ടി തുപ്പലില്‍ എവിടെ എന്‍ ദേശപ്പെരുമകള്‍!

എങ്ങോ തുലഞ്ഞു പോയ ജാതി കറുപ്പിനെ
വീണ്ടും ഉയര്‍ത്തി പാടുമ്പോള്‍ (പറയുമ്പോള്‍)
വെറുപ്പിന്‍വേലിയില്‍ ദേശം പകച്ചുനില്‍പ്പൂ

വാക്കുകള്‍കൊണ്ട് വായ്ക്കരി മൂടാനാവില്ലാര്‍ക്കും…
ആരെതിര്‍ത്താലും അനാദിയാം ഭൂമിയില്‍
സനാതനം പ്രണവമായ് ആചന്ദ്രതാരം വാഴും…