അലകടല് പോലെന്റെ മനമിടറുന്നതെന്തേ,
അലകടല് പോലെന്റെ
മനമീ നിദ്രാവിഹീനമുണര്ച്ചയില്
ഇടറുന്നതെന്തിനാവാം
രാത്രിശലഭം ചിറകറ്റു വീഴുമീ രാവിന്റെയന്ത്യയാമത്തില്
കൂമന്റെ മൂളലുകള് നേര്ത്തു
നേര്ത്തു നിലയ്ക്കുമീ
പുലരി വന്നുദിക്കുന്നതിന്റെ
തൊട്ടു മുന്പിലായി കനം വച്ച
കണ്പോളകള് അടഞ്ഞറിയാതെ
വന്നൊരു കൊച്ചു നിദ്രയ്ക്കിടയിലെ
ഒരു കൊച്ചുസ്വപ്നത്തിന്
ഇടവേളയില് ഒരു വേള
നീയെന് പേരു വിളിച്ചതാവാം
അലകടല് പോലെന്റെ മനമിടറുന്നതെന്താവാം
ഇടിമിന്നല് പോലെന്റെ
ആത്മാവിലൊരു ഉള്ക്കിടിലം
വന്നു പതിച്ചതെന്തിനാവാം?
എരിയുന്ന ഹൃദയത്തീ ജ്വാലയെ ആളിയാളിക്കത്തിക്കും
പെരും കാറ്റിനൊപ്പം
ആഞ്ഞു പെയ്യുന്ന പേമാരി-
പോലെ ഒരു മാത്ര നീയെന്നെ
ഓര്ത്തൊന്നു ചിരിച്ചതാവാം…
ഗാഢ സുഷുപ്തിയിലും
നീയെന്നെ സ്മരിച്ചതാവാം.
ഇനിയുമെത്ര വിസ്ഫോടനങ്ങള്,
അഗ്നിസ്ഫുരണങ്ങള്,
ഒഴുകിത്തിളയ്ക്കും ലാവാപ്രവാഹങ്ങള്
ഉണര്വിന് ഉയര്ച്ചകള്
ആന്ദോളനങ്ങള്
ഒരു പൈതല് കാല്വെണ്ണ
യുണ്ണുന്ന യുഗാന്തരകല്പങ്ങള്
ഒരു ചോരിവായ് മലരില്
വിടരുമാ മന്ദഹാസം തൂകും
അരയാലിലപോലെന്
ഹൃദയം നിലയ്ക്കാതൊഴുകുന്നതാവാം..
ഒരുവേള നീയെന്നെ
പുണര്ന്നതാവാം…
ഗാഢഗാഢമായ്
മുകര്ന്നതാവാം…