കടലായി ഞാന്
ഇരമ്പി രാപ്പകല്
കടയുന്നു തിരകളെ.
ഭീതിയുടെ, മൃതിയുടെ
ദുരന്തത്തിലേക്ക്
വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്നു
നിന്നെ ഞാന്.
ചടുല നടനത്തിലൂടെ
സമയത്തെ വെട്ടി
വീഴ്ത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
രാവിന്റെ നിശബ്ദത
നിദ്രയുടെ പടവിറങ്ങവെ
തീരവും ആകാശവും
എന്നോട് കഥ പറയുന്നു.
മദിപ്പിക്കുന്ന ലഹരിയായി,
വശ്യ സൗന്ദര്യമായി
കാലമായി ഞാന് കുതിക്കുന്നു.