മേടപ്പുലരി

ഓട്ടുരുളി പോലെയീ
ഭൂതലം, സമാസ്വാദ്യ-
മിഷ്ടവിഭവങ്ങളാല്‍,
നിഭൃതം! ‘കണി’ തന്നെ
നിത്യവു; മെന്നാലിന്നോ
സംക്രമപ്പുലരി തന്‍
ദര്‍ശനസമൃദ്ധിയാ-
ലനഘം രമ്യം, ധന്യം.
കാലത്തിന്നനശ്വര
രഥയാനം, വേനലും
വര്‍ഷവുമുദയവു-
മസ്തമയവും, വീണ്ടു-
മെത്രയായാവര്‍ത്തനം!
ജനനം മരണവു-
മൊന്നോര്‍ത്താലോ മോക്ഷദം
നരജന്മം ദുര്‍ലഭം.
(മര്‍ത്ത്യജീവിതത്തിന്റെ
ഘനപാഠം, സാധക-
മെന്നെന്നും തുടരുവാ-
നനുജ്ഞ ലഭിക്കട്ടെ.)
ചൈത്രവും വൈശാഖവും
പൊന്നുകെട്ടിയ കൊന്ന-
പ്പൂവിതളിറുത്തു ഞാന്‍
നേരുന്നു ശുഭാശംസ:
”വീണ്ടും നമുക്കന്യോന്യം
കണികാണാന്‍,  കൈനീട്ട-
മാണ്ടോടാണ്ടു നല്‍കട്ടെ
പരാല്‍പ്പരനാമീശന്‍.