വിഷുവെത്തുമ്പോള്‍

മേടപ്പൂക്കണി ; കര്‍ണ്ണികാരമഴകില്‍-
ത്തൂക്കുന്നു പൊന്‍തോരണം,
തേടുംവണ്ടുകള്‍ തേന്‍നുകര്‍ന്നുവരവായ്
വീശുന്നു മന്ദാനിലന്‍!
വാടാതാവനമാല, പീതവസനം,
രാഗാര്‍ദ്രമാവേണുവും
കോടക്കാറൊളിവര്‍ണ്ണവും നിറയുമെന്‍
ഹൃത്തില്‍ മയില്‍പ്പീലിയും!

പാടാതെങ്ങുമറഞ്ഞുനീ കതിരുകാ –
ണാതെത്തുമോമല്‍ക്കിളീ!
പാടാണിങ്ങുവസിക്കുവാന്‍, തണലെഴും
വൃക്ഷങ്ങള്‍ കാണാഞ്ഞിതോ?
ചൂടാല്‍ വെന്തൊരുമണ്ണിതില്‍ വളരുമോ
തേന്മാവു, തൈമുല്ലകള്‍ ?
ചൂടാനില്ലൊരുപുഷ്പവും തുളസിയും
കണ്ണന്നു ചാര്‍ത്തിത്തൊഴാന്‍!

കാലം തെറ്റിവരുന്നവര്‍ഷ ; ഋതുവും
കോലായിലൊറ്റയ്‌ക്കൊരാ-
കോലംകെട്ടൊരുവാര്‍ദ്ധകം, പടിയട-
ച്ചെന്നേ വെടിഞ്ഞുറ്റവര്‍,
കാലത്തമ്മയുണര്‍ന്നുടന്‍ കണിയൊരു –
ക്കിക്കാത്ത പൊന്നുണ്ണിയെ –
ത്താലോലിച്ചതുമോര്‍മ്മയായ് വിഷുദിനം
കൈനീട്ടമാര്‍ക്കേകുവാന്‍!

എന്നെന്നും മലയാണ്മനീ ഹരിതയായ്
വാഴേണമിപ്പാരിലും
കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ വിരിഞ്ഞിടട്ടെയിനിമേല്‍
കാത്തീടണം സ്‌നേഹവും;
പുണ്യം കര്‍ഷകനേകിയും വിളകളാല്‍
സമ്പന്നയായ്ത്തീരണം,
ധന്യം സര്‍വ്വസമത്വമാം വിഷുവിനായ്-
പ്പാടട്ടിനിപ്പൂങ്കുയില്‍!