ദേശീയഗാനത്തിന് മണിയടിച്ചാല്
ലൈബ്രറി ഹാളിലെ
ദേശാഭിമാനികള്
നിദ്രവിട്ടുണരും.
ഭാരതമെന്ന പേര് കേട്ട്
വാതില്ക്കലെ വള്ളത്തോള് പ്രതിമ
അഭിമാനപൂരിതനാകും.
ചര്ക്കയില് നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാതെ
ഗാന്ധിജി വൈഷ്ണോ ജനത പാടും.
നെഹ്റുവിന്റെ പുഞ്ചിരിയോട് മുഖം തിരിച്ച്
നേതാജി ബഹദൂര്ഷായെ വണങ്ങും.
ഇരുമ്പ് ഗേറ്റിന് താഴ്വീണാല്
പുസ്തകക്കൂട് *മാന്ഡലെ ജയിലാവും.
** നകമുറയിലെ ബോസ് ഇരു കൈകളുയര്ത്തി
നേതാജിയെ അഭിവാദ്യം ചെയ്യും.
ആസാദ് ഹിന്ദ് റേഡിയോ
വന്ദേമാതരം പാടുമ്പോള്
ഗാന്ധിജി ചുണ്ടനക്കും.
‘ഭീരുത്വമൊന്നേയുള്ളൂ
നേരിന്റേതല്ലാത്തതാം പാത’
ഗാന്ധി ദര്ശനത്തില്
നേതാജി പുളകിതനാവും.
സിരകളില് രക്തം തിളയ്ക്കും
മുഷ്ടികള് നിവര്ന്നുയര്ന്ന്
ഭാരതാംബയ്ക്ക് ജയ് വിളിക്കും.
ചരിത്ര പുസ്തകത്തില്
നമ്മള് ഉറക്കിക്കിടത്തിയ
വീര കേസരികള്
ഉണര്ന്നെണീറ്റു പാടും.
‘ഞാന് മരിക്കട്ടെ
ഇന്ത്യ ജീവിക്കുവാന്.’
ജീവശാസ്ത്രക്കൂടു തകര്ത്ത്
ഒരു വരയന് കടുവ
മൂവര്ണ്ണക്കൊടിയില് ഗര്ജ്ജിച്ചു നില്ക്കും.
രക്തം തരൂ സ്വാതന്ത്ര്യം തരാമെന്ന
അശരീരി പ്രതിധ്വനിക്കും.
മുറ്റത്ത് ചിതറിക്കിടന്ന ചുവന്ന പൂക്കള്
കണ് തുറന്ന് ഉറക്കെ വിളിക്കും
ജയ്ഹിന്ദ്.
* ബര്മ്മയിലെ ജയില്
** റാഷ് ബിഹാരി ബോസ്