കണ്ണില് കണ്ണില്
നോക്കിയിരുന്ന്
പണ്ട് ഉത്തരം താങ്ങിയ
ആവര്ത്തന
വിരസതയാര്ന്ന
അനുഭവങ്ങള്
പറയുകയാണ്…
സത്യമേതുമില്ലാത്തതിനാല്
അവയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക്
ചിലയ്ക്കാന് കഴിയുന്നില്ല!
പതിവുപോലെ
ബഡായി തീരുമ്പോള്
ഉഡായിപ്പുകള്
ബാക്കിയാക്കി സത്യത്തിന്റെ
പിടയ്ക്കുന്ന വാല് മുറിച്ചിട്ട്
അവ പിരിഞ്ഞു പോകണം
(അതത്രേ കാലത്തിന്റെ നിയമം).
പിന്നീട്
നെയ്യുറുമ്പുകള്
വരിവരിയായ് വന്ന്
നിരനിരയായ് നിന്ന്
”രാംനാം സത്യഹേ” ഉരുവിട്ട്
പിടഞ്ഞു ചാവുന്ന
സത്യത്തിന്റെ വാല്ക്കഷ്ണം
ദഹിപ്പിക്കാന്
എടുത്ത് പോകും…
നുണകള് പിന്നേയും
ജീവിക്കും!