അതിരുകളില്ലാതെത്രയോ
സ്മൃതികളിരമ്പിയോടിബാല്യ-
കൗമാരകൗതൂഹലകാലമിന്നോ
നേര്ത്തനൊമ്പരകാഴ്ചകളാകുന്നു ചുറ്റിലും.
ഗ്രാമത്തില് വിശറിയായ്
തണല്ത്തറമേല് പേരാല് നര്ത്തനം
ഉള്ളിലാനന്ദം മുഴക്കുമമ്പലം പോല്
ശുദ്ധ പ്രകൃതിതന് ദീക്ഷയെങ്ങു പോയ്.
നാട്ടു നൊമ്പരം പാടും ശീലുകള്
പുളകിതമാക്കിയ കൈത്തോടിന്
തെളിമ പുണ്യാഹം പോല്
കയ്യാല് കോരിയ രുചിയറിവുകള്.
നാട്ടുപുല്ത്തകിടികള് കാട്ടുപാതകള്
പാടവരമ്പുകള് ഇടവഴിത്താരകള്
മാഞ്ഞുപോയ് ഉള്ളില്
തിളങ്ങിയ മോഹനക്കാഴ്ചകള്.
ചെവി മുഴക്കിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
വയലിന് നടുവിലായ്
കുന്നു പിടയും രോദനം
ഭാരവണ്ടിയായ് ഇരമ്പുന്ന ജീവിതം.
പാറ പൊട്ടിച്ചിതറുന്ന ഗര്ജ്ജന –
ച്ചീളുകള് കൊയ്തു പോയ്
മലദൈവത്തറകളും
നാടിന് തിറകളും.
പുഴുങ്ങിയ നെല്ലിന് മണവുമാ-
നെല്ല് പരമ്പില് ചിക്കുന്ന ശബ്ദവും
പതിരായിപ്പോകുന്ന ഓര്മയില്
നോവ് തീണ്ടിയിരിക്കുന്നു ഗ്രാമ്യകം