ഈ രണഭൂമിയില് കാലുകള് വേച്ച്
ഇടറിവീണുപോയ ഇന്നലെകള്.
തീമഴ നനയുന്ന നേരത്ത് മലയിടുക്കിലെ
തണല് കാട്ടിത്തന്ന വിഷാദസൂര്യന്.
കൂനന്റെ മുതുകില് കല്ലെറിഞ്ഞുല്ലസിക്കുന്ന
കിരാത സന്തതികളുടെ അട്ടഹാസം.
അധികാരദണ്ഡില് കോര്ത്ത മാന്ത്രികച്ചരടില്
തൂങ്ങിയാടും കാക്കിയും ഖദറും.
നഗ്നരാത്രികളില് ചിതറിത്തെറിക്കും
കിനാക്കള്ക്ക് ഭയത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം.
മൃഗങ്ങളെയെല്ലാം വേവിച്ചുതീര്ത്ത പാത്രങ്ങള്
മനുഷ്യമാംസത്തിനായ് വായ പിളര്ത്തുന്നു.
കോണ്ക്രീറ്റ് കൂണുകളില് നെല്വയലുകളെ
ക്രൂശിച്ച് നഗരങ്ങള് ഗ്രാമങ്ങളെ വളയുന്നു.
ഗര്ഭജലത്തില് അലിഞ്ഞുതീര്ന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള്
നരകവാതില്ക്കല് വാവിട്ടുകരയുന്നു.
മഷിക്കായുള്ള എന്റെ പേനയുടെ കാത്തിരിപ്പ് വൃഥാവിലാണ്.
കെട്ടകാലത്തിന്റെ വാള്മുനയോട് പടപൊരുതാന്
രക്തത്തില് കുതിര്ന്ന അക്ഷരങ്ങള് കാഹളം മുഴക്കുന്നു.