സമയമായിതോ
നിശാന്ത മൗനത്തിന്
രഹസ്യ ജാലകം
സ്വയം തുറന്നുവോ?
നിരീഹ നിര്മ്മലം
നിരാമയം മനം
നിതാന്ത ദുഃഖങ്ങ-
ളഴിഞ്ഞു വീഴുന്നു.
വിദൂര പര്വ്വത
തടങ്ങളില്നിന്നും
ഹിമതളികയി-
ലണയും ദൂതികേ
അലംഘനീയമാം
വിധിലിഖിതങ്ങ-
ളടങ്ങും പൊന്നോല-
യെനിക്കു നല്കുക.
പുരാതനം ജീര്ണ്ണ-
മിതെന്റെ മണ്പുര
ഇറുന്നു വീഴട്ടെ
യിതെന് തടവറ
അനന്തസായൂജ്യ
വിഹായസ്സിന് വിളി
അനാദിതൊട്ടു ഞാ-
നനുഭവിക്കുന്നു.
അപൂര്വ്വ ലാവണ്യ
ലയ വിഭൂതിയി-
ലലിഞ്ഞുമായുമീ-
യനര്ഘ വേളയില്,
നിരര്ത്ഥമെന്നു ഞാന്
നിനച്ച വാഴ്വൊരു
നിഗൂഢ നീലിമാ
രസാനുഭൂതിയായ്
തുളുമ്പിടുന്നതിന്
പൊരുള് മറന്നിടാം
തുഷാര ശയ്യയില്
സമാധിയാര്ന്നിടാം.