വെളുവെളുത്തൊരു നക്ഷത്രമേ നിന്റെ
നനുനനുത്ത വെളിച്ചമനാദിത–
ന്നുറവയായി പടര്ന്നു വരുന്നതു
നുണയുവാന് ദാഹമാര്ന്ന മനസ്സുമായ്
ഇവിടെ ഞാന് കാത്തു നില്ക്കുന്നു പിന്നെയും.
അകലെയാ ശാന്തിതീരത്തു മന്ത്രങ്ങ–
ളുരുവിടുന്ന ഗഹന തലങ്ങളില്
ഇളകിയാടുന്ന പൂക്കളില് ജീവിത
മധുരമൂറുന്ന പാട്ടുമായ് നീ കവേ
പുതിയ വിഷ്ണുപദം തിരയുന്നുവോ?
കറകളഞ്ഞതാണീ വെളിച്ചം, ജ്ഞാന–
വഴികളില് കാളിദാസനില് ഷേക്സ്പ്യറില്
ഹൃദയവേദ സ്വരലയ വീചിയില്
നിറയുമാര്ഷ സ്ഥലികളില് ഗംഗ തന്
ഉറവയില് ഹിമപര്വ്വതസാനുവില്.
ഒഴുകിയെത്തുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യ ഗീതക–
ശ്രുതികളില് നാടുണരും മുഹൂര്ത്തമേ
തെളിയുമാ ശുഭ്ര വിണ്ടലവീഥിയില്
ഒഴുകിയെത്തുമരിപ്രാവുകള് ധര്മ്മ-
ഗഹനതകള്തന് ദൂതുമായ് പാറട്ടെ
യുഗയുഗങ്ങളിലൂടെ നിരങ്കുശം
പ്രണവമായതും സ്നേഹ ഭാഷ്യങ്ങളില്
പ്രണയമായതും ജീവതാളാന്വിത–
മധുരഭാഷണമായതും വാത്സല്യ–
നിറകുടത്താലാമൃതം പകര്ന്നതും
ഹൃദയഭാഷ തന് സല്ക്കവേ നീയെന്ന
പരമസത്യമീ കാലം മറക്കുമോ?