നുണയുടെ കുപ്പായകുടുക്കുകള്, ചില –
സമയങ്ങളില് പൊട്ടിപ്പോകാറുണ്ടായിരുന്നു
ഉള്ളില് നിറയുന്ന അസത്യങ്ങളുടെ
മേദസ്സു വളര്ന്ന് കുപ്പായങ്ങള് ഇടയ്ക്കിടെ
ചെറുതായി പോകുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു…
ആഢ്യത്വത്തിന്റെ ബാഹ്യാലങ്കാരങ്ങളെന്ന്
അഹങ്കാരത്തോടെ പറയപ്പെടുമ്പോഴും
അതുണ്ടാക്കുന്ന അലോസരങ്ങളുമായി
പൊരുത്തപ്പെടുവാന് ചിലസമയങ്ങളില്
മനസ്സ് വൈമുഖ്യം കാട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
കാലത്തെഴുന്നേറ്റു നടക്കുമ്പോഴും
വ്യായാമശാലകളില് കൊഴുപ്പലിയിക്കുമ്പോഴും
ഉള്ളിലെ അസത്യങ്ങളുടെ ചവറു കൂനകള്
ദുര്ഗന്ധം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
കോര്പ്പറേറ്റു ഘടികാരത്തിന്റെ സമയസൂചികള്ക്കൊപ്പം, കറങ്ങി-
തേയുവാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു
മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ പല്ച്ചക്രങ്ങള്…
ടാര്ഗെറ്റുകളിലേക്കുമാത്രം മിഴികളും,
മനസ്സും ശ്രദ്ധതിരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള്
വിടര്ന്നു കൊഴിയുന്ന ദിനരാത്രങ്ങളെ
ഓടിതീര്ക്കാന് അവശേഷിക്കുന്ന
ഇന്ധനക്ഷമതയുടെ കണക്കുകളുമായി
ചിലര് താരതമ്യം ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അപ്പോഴും വളക്കൂറില്ലാത്ത മണ്ണില്
തായ്—വേരു ദ്രവിച്ച ഒരു തണല് മരം
ഒരു തളിരില കൂടിയെങ്കിലും ഇനിയും
വിടരുമെന്ന പ്രത്യാശയോടെ
കരിഞ്ഞുണങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു…