കാലഭൈരവന്റെ കടവ്

ഇവിടെയീ കടവിലേകാന്തസായന്തന
പടവിലിവനൊടുവിലെത്തുമ്പോള്‍
കനല്‍ചിതറുമായിരം ചിതകള്‍ മഹാകാല-
തിരുമിഴികള്‍ പോല്‍നിന്നെരിഞ്ഞു

ഇതുമഹാകാലന്റെ കടവാണുജീവിത-
തിരുവരങ്ങിന്നന്ത്യരംഗം….
ഇവിടെയല്ലോചുട്ടി ചമയങ്ങള്‍ നീക്കിനാം
പടിയിറങ്ങും നിര്‍വികാരം…

ഇവിടെ ശൃംഗാരബീഭത്സരൗദ്രങ്ങളി-
ല്ലിവിടെയിങ്ങുള്ളതോശാന്തം….
മേളപ്പദങ്ങളെല്ലാം നിലച്ചണയുന്ന-
കളിവിളക്കിന്‍ നിസ്വഭാവം…

മോക്ഷപഥഗമനയാം വിണ്‍ഗംഗചുടലതന്‍
ചാമ്പല്‍ചൂടുന്നെന്നുമിവിടെ….
ഇതുവാരണാസിതന്‍ കടവാണ് ഭൈരവന്‍
തിരുനടനമാടും ശ്മശാനം..
പെരുമയും പേരും പ്രതാപവും മുടിചൂടി
ഉലകം ജയിച്ചെന്നമട്ടില്‍
ഉലകുടയപെരുമാള്‍ ചമഞ്ഞിരുന്നോന്‍
പച്ചമുളമഞ്ചലേറിയെത്തുന്നു…

കൊടിതഴകള്‍ ആലവട്ടങ്ങള്‍ ജയാരവം
പടഹവാദ്യങ്ങളില്ലാതെ
കടവില്‍ മുങ്ങിക്കുളിച്ചീറനായ് കോടിയില്‍
ചിതകാത്തു തറയില്‍ ശയിക്കെ…
തൊട്ടടുത്താരേ കിടക്കുന്നുകാശിയില്‍
ഭിക്ഷയാജിച്ചോരനാഥന്‍…
ജാതിഭേദങ്ങളില്ലാതെതീണ്ടായ്മകള്‍
ദൂരെമാഞ്ഞെങ്ങോമറഞ്ഞു…
ഇവിടെയല്ലോ സാമ്യവാദം നടത്തുമൊരു
ചുടലമാടന്‍ വസിക്കുന്നൂ….
ഇവിടെവാണല്ലോ ഹരിശ്ചന്ദ്രനൃപതിയും…
ചുടലകാത്തൊരുപാടുകാലം…
ഇവിടെയല്ലോ സത്യബോധോദയത്തിന്റെ….
വെളിപാടിടങ്ങള്‍ കുടികൊള്‍വു….
എരിവയര്‍ നിറയാതെ നിന്നുകത്തുന്നിതാ
മണികര്‍ണ്ണികാ ഘാട്ടുമുന്നില്‍
നിത്യജഡരാഗ്നി പോലണയാത്തചിതകളില്‍
അഹമെന്ന ബോധം ദഹിച്ചാല്‍
ഒടുവില്‍ വിഭൂതിയായ് തീര്‍ന്നിടാം നമ്മള്‍തന്‍
പിണവും പ്രസാദമായ് തീരാം…

അവധൂതനെന്നു തോന്നുന്നൊരാള്‍
ആളുന്ന ചിതയില്‍ പ്രദക്ഷിണം ചെയ്‌വൂ…
ജടചിക്കിയെങ്ങോ മിഴിനട്ടിരിപ്പാണ്
തണുവാറ്റി മറ്റൊരാള്‍ ചാരെ…
അവിടുണ്ട് നായ്ക്കളും ഗോക്കളും ഹരഭൂത-
ഗണമെന്നപോല്‍ ചുറ്റുമെങ്ങും….
ഇവിടെ വേര്‍പാടിന്‍ കരച്ചിലില്ലുള്ളതോ…
നിസ്സംഗ നേത്രങ്ങളല്ലോ…
ഇവിടെയാണാത്മവിദ്യാലയം ജീവന്റെ
പൊരുളോതി നില്‍ക്കുന്നുകാലം….
ഗലികളെല്ലാം വിശ്വനാഥന്റെ മണ്ണിലീ
കടവിലേക്കെത്തി നില്‍ക്കുന്നു….
ജനികൊണ്ട ജീവപ്രപഞ്ചമങ്ങൊടുവിലീ
മരണത്തിലെത്തുന്നപോലെ…
യുഗദീര്‍ഘമൊഴുകുമീ ഗംഗയാണമ്മയായ്
സകലപാപങ്ങള്‍ഗ്രഹിപ്പോള്‍…
ഇവിടെ മുങ്ങിക്കുളിച്ചീറനായ് വ്യഥകളെ…
ഒരു മണ്‍ചിരാതായൊഴുക്കാം…

സമയമായെന്നോതി മണിമുഴക്കുന്നിതാ…
ഗംഗാരതിയ്ക്കായി സന്ധ്യ….
ചുടലഭസ്മം പൂശിയെത്തുന്നുസൂര്യനും
ഗഗനമൊരുചിതയായ് ജ്വലിപ്പൂ…
വിണ്ണില്‍ ഒരാരതി തട്ടുപോല്‍ ചന്ദ്രനോ…
വിണ്‍ ഗംഗയെ പൂജചെയ്‌വു….
മാനത്തെ ഗംഗയില്‍ മണ്‍ചിരാതെന്നപോല്‍
നക്ഷത്രമൊഴുകി മറയുന്നു.
ഒരുപിടിപൂവും ചിരാതും സമര്‍പ്പിച്ച്
പടികള്‍ ഞാന്‍ കേറുന്നനേരം….
ഒരു നേര്‍ത്തപിന്‍വിളിക്കാറ്റുവന്നായിരം
പിതൃവാക്കുരയ്ക്കുന്നു കാതില്‍….
ബലികൊണ്ടൊരാത്മ സംതൃപ്തികള്‍ കാലവും
കടലും കടന്നുപോകുമ്പോള്‍….
ഇവിടെ ഞാന്‍ നില്പാണൊരേകാന്തയാത്രതന്‍
പടിയൊടുങ്ങുന്നോരുകടവില്‍

എല്ലാമറിഞ്ഞു നിസ്സംഗയായ് ജാഹ്നവി
ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ താണ്ടുമ്പോള്‍
ബ്രഹ്മകപാലമേന്തുന്നൊരാള്‍ താണ്ഡവം
ആടും ചിതാഭൂമിതന്നില്‍….
ജീവന്റെ വാഴ്‌വും വിലയവും കാണുവാന്‍
കാലം കടന്നുഞാനെത്തി…
ബ്രഹ്മനാദത്തിന്നനാഹദ നിസ്വനം
എങ്ങും പരന്നൊഴുകുമ്പോള്‍…
കാലകാലന്‍കൊട്ടിയാടും കടുന്തുടി..
താളമെന്‍ഹൃത്തില്‍ തുടിയ്‌ക്കെ….
ഏതോചിതാഗ്നിയില്‍ ഞാനെന്ന തോന്നലും
നീറിയൊടുങ്ങുന്നുവെന്നോ….!