നന്ദിനിയെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന കറുമ്പി

നിലം ഉഴുന്ന കാളകള്‍ക്ക് അച്ഛന്റെ ഭാഷ നന്നായിട്ടറിയാം. അച്ഛന്‍ പറയുന്നതുപോലെ കണ്ണന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ കാളകള്‍ അത് കേട്ടതായി ഭാവിക്കാറില്ല. അച്ഛന്‍ പറയുന്നതു മാത്രമേ കാളകള്‍ അനുസരിക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.

അച്ഛന്‍ കറക്കുന്നതും നോക്കി കണ്ണന്‍ കളപ്പുരയില്‍ത്തന്നെ നിന്നു. കറക്കുമ്പോള്‍ അടുത്തു പോയി നോക്കിനില്‍ക്കാന്‍ അനുവദി ക്കാത്തതിനാല്‍ അല്പം അകലെ മാറിനിന്നാണ് കണ്ണന്‍ കണ്ടത്. നന്ദിനിയെ കറുമ്പി അപ്പോള്‍ നക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മകള്‍ക്ക് കുടിക്കാനുള്ള പാല് കറന്നെടുക്കുമ്പോള്‍ കറുമ്പി തന്റെ കുട്ടിയെ ആശ്വസിപ്പിക്കുക യാവും എന്നാണ് അതു കണ്ടപ്പോള്‍ കണ്ണന് തോന്നിയത്. ചീര്‍പ്പെടുത്ത് തലമുടി ചീകുന്നതുപോലെ നന്ദിനിയുടെ ദേഹത്ത് നക്കിയ പാട് അവന്‍ കണ്ടു.

പാലുമായി എഴുന്നേറ്റ ശേഷമാണ് നന്ദിനിയെ അഴിച്ചു വിട്ടത്. അവള്‍ ഉത്സാഹത്തോടെ അകിടില്‍ മുട്ടി പാല് കുടിക്കുന്നത് അവന്‍ നോക്കിനിന്നു. മുറ്റത്തേ ക്കിറങ്ങിയപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ വിയര്‍ത്തൊലിച്ചിരുന്നു. പശുവിനെ കറക്കുന്നത് പ്രയാസമുള്ള കാര്യ മാണെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി.

”വിചാരിച്ചതുപോലെ പാലില്ല.” അമ്മയുടെ കയ്യിലേക്ക് പാല്‍പാത്രം കൊടുത്തുകൊണ്ടു അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു.
പാലുമായി അച്ഛന്‍ അടുക്കള യില്‍ എത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും കണ്ണനും അടുക്കളയില്‍ എത്തിയി രുന്നു. അമ്മ മൊന്തയില്‍നിന്ന് വേറൊരു പാത്രത്തിലേയ്ക്ക് പാല് അളന്നൊഴിച്ചു.
”ഉള്ള പാലെല്ലാം ഊറ്റിക്കറന്നിട്ടില്ലല്ലോ?”അമ്മ ചോദിച്ചു.

”ഏയ്, ഇല്ല. ക്ടാവിന് രണ്ടു മൂന്നാഴ്ച പാലുകൊടുക്കണം. അല്ലെങ്കില്‍ കുട്ടിയുടെ വളര്‍ച്ച മുരടിക്കും.” അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു.
”നന്ദിനി കറുമ്പിയുടെ അകിടില്‍ തലകൊണ്ട് മുട്ടുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. അത് പാലു കിട്ടാഞ്ഞിട്ടല്ലേ അമ്മേ?”കണ്ണന്‍ ചോദിച്ചു.
അമ്മ ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

”കണ്ണന് ചായ ആണോ വേണ്ടത്? അതോ പാലുംവെള്ളമോ?” പാല് കാച്ചുന്നത് നോക്കിനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അമ്മ ചോദിച്ചു.
”പാലുംവെള്ളം മതി. എന്നാണമ്മേ മോരുണ്ടാക്കുന്നത്?” കണ്ണന്‍ ചോദിച്ചു.

”രണ്ടുമൂന്നു ദിവസംകൂടി കഴിയട്ടെ.” അമ്മ പറഞ്ഞു.

പാല് കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കണ്ണന്‍ നന്ദിനിയെ കാണാന്‍ തൊഴുത്തിനടുത്തേയ്ക്കു പോയി. നന്ദിനിക്ക് കുടിക്കേണ്ട പാലാണ് താന്‍ കുടിച്ചതെന്ന് കണ്ണന് തോന്നി. സ്‌കൂളില്‍ പോകുന്നതുവരെ കണ്ണന്‍ നന്ദിനിയുടെ ഓരോരോ ചേഷ്ടകള്‍ നോക്കി അതിന്റെ പിന്നില്‍ത്തന്നെകൂടി. നന്ദിനിയുടെ ദേഹത്ത് തൊടുമ്പോഴേയ്ക്കും അവള്‍ കുതറി ഓടി.
(തുടരും)