ഒരു നുണ നൂറു പ്രാവശ്യം പറയുമ്പോൾ അത് സത്യമായിത്തീരുമെന്നാണ് അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലറുടെ പ്രചാരണ മന്ത്രി ജോസഫ് ഗോബെൽസ് വിശ്വസിച്ചത്. വിശ്വസനീയമല്ലാത്ത വിവരങ്ങൾ റിപ്പോർട്ടുചെയ്യുകയും ആവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അതൊരു വസ്തുതയായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു. താങ്ങുവില (“മിനിമം സപ്പോർട്ട് പ്രൈസ്” -എംഎസ്പി) എന്ന പ്രഹേളികയുടെ പേരിൽ ന്യൂഡൽഹിയിലും പരിസരത്തും സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ട കർഷക സമരം സാമ്പത്തിക പുരോഗതിയിലേക്കുള്ള രാജ്യത്തിന്റെ മുന്നേറ്റത്തിന് ഒരു വിലങ്ങുതടിയായതിനെ ഇത് ചുരുക്കത്തിൽ വിവരിക്കുന്നു. ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ വിശദീകരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ്, എംഎസ്പി എന്താണെന്ന് മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. കാർഷികോൽപ്പന്നങ്ങളുടെ മൂല്യം ഒരു നിശ്ചിത വിലയിൽ കുറയാതെ സ്ഥാപിക്കുക എന്നതാണ് എംഎസ്പി കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. കേന്ദ്രസർക്കാർ 23 കാർഷികോൽപ്പന്നങ്ങളെ എംഎസ്പിയുടെ കീഴിൽ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, കാർഷിക പശ്ചാത്തലമുള്ളതോ അല്ലാത്തതോ ആയ മിക്കവാറും എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും കരുതുന്നത് ഹരിതവിപ്ലവമെന്നു മയപ്പെടുത്തി വിളിക്കുന്ന കനത്ത രാസവളകേന്ദ്രീകൃത കാർഷികോത്പന്നങ്ങളായ ഗോതമ്പിനെയും നെല്ലിനെയും മാത്രമാണ് എംഎസ്പി സംബന്ധിക്കുന്നത് എന്നാണ്. ഇത്രയും കനത്ത രാസവള കേന്ദ്രീകൃത കൃഷി വളരെയധികം പാരിസ്ഥിതിക ആപത്തുകളിലേക്ക് നയിച്ചത് ആരുടേയും ആശങ്കയല്ല. കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടിലേറെയായി, ഹരിത വിപ്ലവം, പ്രധാനമായും അതിന്റെ പ്രഭവകേന്ദ്രമായ പഞ്ചാബിലും പിന്നീട് ഹരിയാനയിലും പടിഞ്ഞാറൻ ഉത്തർപ്രദേശിലും പിടിമുറുക്കിയപ്പോൾ, മണ്ണിന്റെ നശീകരണം വ്യാപകമായി. ഭൂഗർഭജലത്തിന്റെ ലഭ്യത കുറയുക , ഭൂഗർഭജല സംഭരണികൾ അതിവേഗം ഇല്ലാതെയാകുക , ഭൂഗർഭജലം കുടിക്കാൻ യോഗ്യമല്ലാതെയാകുക , ജൈവവൈവിധ്യം അപ്രത്യക്ഷമാകുക , അന്തർലീനമായ മണ്ണിന്റെ ഫലഭൂയിഷ്ഠത കുറയുക,മണ്ണിന്റെ കാർബൺ കുത്തനെ കുറയുക, കാൻസർ പോലുള്ള രോഗങ്ങൾ വ്യാപിക്കുക, ഇതെല്ലാം രാസകീടനാശിനികളുടെയും കളനാശിനികളുടെയും വിവേചനരഹിതമായ ഉപയോഗത്തോടെ ഒരു കാർഷിക സമ്പ്രദായത്തിനായി ഇന്ത്യ നൽകിയ കനത്ത വിലയുടെ ഫലങ്ങളാണ്. ഏകദേശം ഒന്നര പതിറ്റാണ്ടായി കർഷകർ ധാരാളം ധാന്യങ്ങൾ വിളവെടുക്കുകയും അത് “ബഫർ സ്റ്റോക്ക്” ആയി ഫുഡ് കോർപ്പറേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യ സംഭരണികളിൽ സംഭരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ സംഭരിച്ച ധാന്യങ്ങൾ പലപ്പോഴും നശിച്ച് മനുഷ്യ ഉപഭോഗത്തിന് അനുയോജ്യമല്ലാത്തതായി മാറുകയും ഒരു വലിയ പാരിസ്ഥിതികവും മാനുഷികവുമായ അപകടത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ എല്ലാം മാറി. “ശുപാർശ ചെയ്യപ്പെട്ട” രാസവളങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചിട്ടും പ്രധാനമായും ഗോതമ്പ്, അരി എന്നിവയുടെ വിളവ് കുറയുന്നു. കൃഷിക്കാർ ആശങ്കാകുലരാണ്.
ആദ്യം, എംഎസ്പി ആശയത്തിന്റെ ഒരു ഹ്രസ്വ ചരിത്രപശ്ചാത്തലം വിവരിക്കാം. 1966-67 കാലഘട്ടത്തിൽ ഹരിത വിപ്ലവത്തിന്റെ ആദ്യ ദിനങ്ങളിൽ സിമ്മിറ്റിൽ( International Maize and Wheat Improvement Center Mexico ) നിന്ന് ഇറക്കുമതി ചെയ്തതതും ഇന്ത്യയിൽ ക്രോസ് ബ്രീഡും, പ്രധാനമായും ന്യൂഡൽഹിയിലെ ഇന്ത്യൻ കാർഷിക ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിൽ (IARI) വികസിപ്പിച്ചെടുത്തത്തതുമായ കുള്ളൻ “അത്ഭുതം” എന്ന ഗോതമ്പ് ഇനങ്ങളിലേക്ക് പോകാൻ പഞ്ചാബ് കർഷകരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായാണ് എംഎസ്പി എന്ന ആശയം അവതരിക്കപ്പെട്ടത്. ഒരു ക്വിന്റൽ ഗോതമ്പിന് എംഎസ്പി 54 രൂപയായി നിശ്ചയിച്ചു. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഇന്ത്യൻ കർഷകർ കുള്ളൻ ഗോതമ്പ് ഇനങ്ങൾ വ്യാപകമായി വളർത്തിയെന്നു ഉറപ്പുവരുത്തുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. ഈ കുള്ളൻ ഗോതമ്പ് ഇനങ്ങൾ ധാരാളം കീടങ്ങൾക്കും രോഗങ്ങൾക്കും അടിമപ്പെട്ടു. ഇറക്കുമതി ചെയ്ത “അത്ഭുത” ഇനങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ അവസ്ഥയ്ക്ക് അനുയോജ്യമല്ലെന്ന ഭയാനകമായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകളാണ് ഇത് നൽകുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണ് ഇവിടത്തെ പ്ലാന്റ് ബ്രീഡർമാർക്ക് മറ്റ് മാർഗങ്ങളില്ലാതെ സങ്കരം ചെയ്ത് തുടർച്ചയായി തദ്ദേശീയ ഇനങ്ങളെ മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ടി വന്നത്.അന്തരിച്ച പ്രസിഡന്റ് റിച്ചാർഡിന്റെ നിക്സൺ കാലഘട്ടത്തിൽ, ഫോർഡ് ഫൗണ്ടേഷനാൽ ഭരണപരമായും സാമ്പത്തികമായും നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്ന, ഇന്റർനാഷണൽ റൈസ് റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫിലിപ്പൈൻസിലെ മനിലയിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അരിയുടെ കാര്യത്തിലും സമാനമായ ഒരു സാഹചര്യം വളർന്നു. ഈ കുള്ളൻ ഗോതമ്പ്, അരി ഇനങ്ങൾ വളങ്ങളോട് പ്രത്യേകിച്ച് യൂറിയ പോലെ നൈട്രജനസ് ആയവയോട് വളരെയധികം പ്രതികരിക്കുന്നവയായിരുന്നു,. എന്നാൽ ഇന്ത്യയ്ക്ക് അക്കാലത്ത് വളം ഉൽപാദന ഫാക്ടറികൾ ഇല്ലായിരുന്നു.അതിനാൽ, അമേരിക്കയിൽ നിന്നും നിന്ന് ഡോളർ കൊടുത്ത് വളരെ വലിയ അളവിൽ വളങ്ങൾ ഇറക്കുമതി ചെയ്തിരുന്നു, അക്കാലത്ത് അത് ഇന്ത്യൻ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയെ വളരെയധികം ബാധിച്ചു.
ഫോർഡ് ഫൗണ്ടേഷന്റെ സാമ്പത്തിക പിന്തുണയും ഭരണപരമായ നിയന്ത്രണവും ഉള്ള ഫിലിപ്പൈൻസിലെ ഇന്റർനാഷണൽ റൈസ് റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ചിത്രത്തിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ എംഎസ്പി യിൽ അരിയും നെല്ലും ചേർക്കപ്പെട്ടു. എംഎസ്പി ആശയത്തിന് അന്ന് നിയമപരമായ അനുമതി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, ഇപ്പോഴും ഇല്ല. കുള്ളൻ ഗോതമ്പ്, അരി ഇനങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കാൻ അധികാരത്തിലിരിക്കുന്ന സർക്കാർ ആലോചിച്ച ഒരു ആശയമായിരുന്നു അത്. ഇന്ത്യയിലെ ആർക്കും ഈ ആശയത്തെ ഒരു കോടതിയിൽ ഇപ്പോൾ പോലും ചോദ്യം ചെയ്യുവാൻ കഴിയും.
ഇന്ത്യൻ കൃഷിയിൽ ഒരു പരിസ്ഥിതി ഓഡിറ്റ്
ഒരു യൂറിയ തന്മാത്രക്ക് മണ്ണിൽ ജലവിശ്ലേഷണം സംഭവിക്കുമ്പോൾ അത് സ്ട്രാറ്റോസ്ഫിയറിലേക്ക് (അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഊര്ദ്ധ്വഭാഗം) “ചിരി വാതകം” എന്നറിയപ്പെടുന്ന നൈട്രസ് ഓക്സൈഡ് (N2O ) പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു. ഇത് 350 വർഷങ്ങൾ വരെ അന്തരീക്ഷത്തിൽ തുടരുന്നു. കൂടാതെ, ഇത് ആഗോളതാപനത്തിന് ഗണ്യമായി (ഏകദേശം 35%) സംഭാവനയും നൽകുന്നു. വ്യാവസായിക പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ നിന്നുണ്ടാകുന്ന കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡാണ് ആഗോളതാപനത്തിന്റെ പ്രധാന കാരണം എന്നാണ് പൊതുവായ വിശ്വാസം. പക്ഷേ, ആഗോളതാപനത്തിന് N2O കാരണമാകുമെന്ന ആശയം ഈ ലേഖകൻ ജർമനിയിൽ ഗവേഷണം ചെയ്തിരുന്ന 1980 കളിൽ തന്നെ നിർദ്ദേശിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ , രാസവളലോബി ഈ ആശയത്തെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഇന്റർഗവർമെന്റൽ പാനൽ ഫോർ ക്ലൈമറ്റ് കൺട്രോൾ (ഐപിസിസി) അത് അംഗീകരിച്ചു. നിലവിലെ ചർച്ചയിൽ പരിസ്ഥിതി ഓഡിറ്റ് ചർച്ച ചെയ്യുന്നതിന്റെ പ്രസക്തി എന്താണ്? ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാൻ, ഇന്ത്യയിലെ നയതന്ത്രജ്ഞർ കാർഷിക മേഖലയിലെ N2O ഉദ്വമനം കുറയ്ക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും ഫാം മാനേജുമെന്റ് തന്ത്രത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം. അതോടൊപ്പം , ഗോതമ്പിന്റെയും അരിയുടെയും വിളവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് യൂറിയയുടെ അനിയന്ത്രിതമായ ഉപയോഗം നിർത്തുകയോ കർശനമായി കുറയ്ക്കുകയോ ചെയ്യണം. അത്തരമൊരു തന്ത്രം പഞ്ചാബ് , ഹരിയാന അല്ലെങ്കിൽ പടിഞ്ഞാറൻ യുപിയിലെ ഒരു കർഷകന് തീർത്തും ഇഷ്ടപ്പെടില്ല. കൃഷിക്കാരനെ ഗോതമ്പ് – നെല്ല് എന്നിവയുടെ തുടർച്ചയായ കൃഷിയിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കുകയോ ചോളം, ബജ്ര, രാഗി എന്നിവയ്ക്കിടയിൽ ധാന്യം വളർത്താൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുകയെന്നതാണ് പ്രായോഗിക തന്ത്രം, ഇവയെല്ലാം പോഷകാഹാരം ആണെന്ന് മാത്രമല്ല, ഗോതമ്പ് അല്ലെങ്കിൽ അരിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ യൂറിയ വളത്തിന്റെ ആവശ്യം വളരെ കുറവുമാണ്.ഗോതമ്പിനെയോ നെല്ലിനെയോ അപേക്ഷിച്ച് ഈ വിളകളുടെ എംഎസ്പി ഗണ്യമായി വർദ്ധിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇത് ചെയ്യാൻ കഴിയും.
ഇതരമാര്ഗ്ഗം
ഇന്ത്യയിലെ കാർഷിക തന്ത്രം മാറ്റുന്നതിനുള്ള ഒരു പ്രധാന തടസ്സം നമ്മുടെ അഭിരുചിയാണ്. തെക്കേ ഇന്ത്യയിൽ അരിയും ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ഗോതമ്പും ആണ് പ്രധാനമായും കഴിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നത്. റാഗിയും ബജ്രയും പോഷകാഹാരമെന്ന നിലയിൽ മികച്ചതാണെങ്കിലും, അഭിരുചിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവയ്ക്ക് ഇനിയും ഒരുപാട് ദൂരം സഞ്ചരിക്കാനുണ്ട്. അതിനാൽ, അരി അല്ലെങ്കിൽ ഗോതമ്പിന് പകരമായി മറ്റൊന്ന് ഉണ്ടാകാതെ ഇരിക്കുന്നു. രണ്ടിനും വലിയ അളവിൽ നൈട്രജൻ വളം ആവശ്യമാണ്. പക്ഷേ , പ്രയോഗിച്ച നൈട്രജന്റെ വീണ്ടെടുക്കൽ ഇന്ത്യൻ മണ്ണിൽ വളരെ മോശമാണ് എന്നത് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. ഇത് ശരാശരി 30-35 ശതമാനം മാത്രമാണ്. മിതശീതോഷ്ണ മണ്ണിൽ ഇത് 70-80 ശതമാനം വരെ ഉയരും. തെക്ക്-പടിഞ്ഞാറൻ മൺസൂൺ സജീവമാകുമ്പോൾ വളരുന്ന ഒരു ഖാരിഫ് (വിരിപ്പുകൃഷി) വിളയാണ് അരി. പ്രയോഗിക്കുന്ന 150 കിലോഗ്രാം / ഹെക്ടർ നൈട്രജന്റെ (സജീവമായ പോഷകഘടകങ്ങൾ, യഥാർത്ഥ വളത്തിന്റെ അളവല്ല, അത് കൂടുതൽ ആയിരിക്കും) 35 ശതമാനം മാത്രമേ മണ്ണിൽ നിന്ന് വീണ്ടെടുക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ. ബാക്കിയുള്ളവ മഴവെള്ളത്തിൽ ഒഴുകിപ്പോകുന്നു. അതിനാൽ, കൃത്യവും ലാഭകരവുമായ വളംപ്രയോഗതന്ത്രം വളരെ നിർണായകമാണ്. രാസവള ഉപയോഗക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് വളരെ പരിമിതമായ സാധ്യതയുള്ള “സ്പ്ലിറ്റ് ഡോസുകൾ” കാർഷിക ശാസ്ത്രജ്ഞരും മണ്ണ് ശാസ്ത്രജ്ഞരും ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു. കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി യൂറോപ്പിലും ആഫ്രിക്കയിലും ഏഷ്യയിലും ഈ ലേഖകൻ നടത്തിയ നിരന്തരമായ ഗവേഷണങ്ങൾ രാസവളങ്ങളുടെ കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമവും ലാഭകരവുമായ ഉപയോഗം സാധ്യമാകുന്ന ബദൽ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ ആഗോളതലത്തിൽ “ന്യൂട്രിയന്റ് ബഫർ പവർ കൺസെപ്റ്റ്” എന്നാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. സ്പ്രിംഗർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച “Intelligent Soil Management For Sustainable Agriculture – The Nutrient Buffer Power Concept” എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഇതിന്റെ വിവരങ്ങൾ ഉണ്ട്. നയതന്ത്രജ്ഞരും ഇന്ത്യൻ കർഷകരും ദേശസ്നേഹികളും രാഷ്ട്രീയ മല്ലയുദ്ധങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി രാജ്യത്തിന് ഏറ്റവും മികച്ചത് എന്താണെന്ന് ചിന്തിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്.
References: Nair, K.P.P. 2019. Intelligent Soil Management For Sustainable Agriculture – The Nutrient Buffer Power Concept. Springer Global
Nair, K.P.P. 2019. Combating Global warming The Role of Crop Wild Relatives For Food Security. Springer Global
The author affiliation: Formerly Professor, National Science Foundation, The Royal Society, Belgium & Senior Fellow, Alexander von Humboldt Research Foundation, The Federal Republic of Germany. [email protected]