തീക്കൊള്ളി

അടുപ്പില്‍ പൂച്ച കിടന്നു എന്നൊരു ചൊല്ലുണ്ട്. വീട്ടില്‍ തീ പുകഞ്ഞില്ല; ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിയില്ല, വീട് പട്ടിണിയിലാണ് എന്നൊക്കെ ഇതിനര്‍ത്ഥം. അടുപ്പില്‍ തീയുണ്ടെങ്കില്‍ പൂച്ച അടുപ്പില്‍ കിടക്കില്ലല്ലോ. ഒരു കാലത്ത് അടുപ്പില്‍ എപ്പോഴും തീയുണ്ടാകുമായിരുന്നു. ഉമിയ്ക്ക് തീപിടിച്ചപോലെ എന്നൊരു ചൊല്ലുകൂടിയുണ്ട്. ഉമിയ്ക്ക് തീപിടിച്ചാല്‍ അത് വളരെ സാവധാനം പടരും. കത്തിത്തീരാന്‍ ഏറെസമയമെടുക്കും. മെല്ലെ ചെയ്തു തീര്‍ക്കുന്നതിനെ ഈ ചൊല്ല് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നു.

ഇപ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ അടുപ്പില്‍ തീ എപ്പോഴും പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കേണ്ടതില്ല. കാരണം ഓരോ വീട്ടിലും തീകത്തിക്കാനുള്ള സംവിധാനമുണ്ട്. തീപ്പെട്ടിയുണ്ട്. ഗ്യാസ് സ്റ്റൗ കത്തിക്കാന്‍ ലൈറ്റര്‍ ഉണ്ട്. 1805ലാണ് സ്വയം തീപിടിപ്പിക്കാവുന്ന ആദ്യത്തെ തീക്കൊള്ളി കണ്ടെത്തിയത്. പൊട്ടാസ്യം ക്ലോറൈറ്റ്, സര്‍ഫര്‍ മിശ്രിതമടങ്ങിയ കൊള്ളി സള്‍ഫ്യൂറിക് ആസിഡില്‍ മുക്കുമ്പോള്‍ രാസപ്രവര്‍ത്തനത്തിലൂടെ തീ ഉണ്ടാവുന്നു. ആസിഡുകൊണ്ടുള്ള കളി അപകടമാണെന്നതിനാല്‍ ഇതു വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. പിന്നെയാണ് പൊട്ടാസ്യം ക്ലോറൈറ്റും ഇത്തിരി സള്‍ഫറും കത്തല്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്ന വസ്തുക്കളും പശയില്‍ ചേര്‍ത്ത് കൊള്ളിയില്‍ ഒട്ടിച്ചു തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളി ഉണ്ടാക്കിയത്. തീപ്പെട്ടിയുടെ വശങ്ങളില്‍ ചില്ലുപൊടിയും ചുവന്ന ഫോസ്ഫറസ്സും കത്തല്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്ന വസ്തുക്കളും പൂശിയിരിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെയാണ് തീപ്പെട്ടി നിര്‍മ്മിക്കുന്നത്.
തീകൊണ്ട് കളിക്കരുത് എന്ന് പറയാറില്ലേ. തീയെ നിയന്ത്രിച്ചു ഉപയോഗിച്ചാല്‍ ഏറെ ഗുണം ചെയ്യുമെന്നതിനുള്ള തെളിവാണ് തീപ്പെട്ടിയുടെ കണ്ടുപിടുത്തം.