അന്നുമന്തിതന് കാര്മുടിക്കെട്ടില്
മിന്നും പൊന്പനീര്പൂവിതള്വാടി
തിങ്ങുംവേദനയുള്ളിലൊതുക്കി
നിന്നു പൊയ്കകള് പൂക്കളുമായി
ദൂരെത്തീനാളമാളുംവനങ്ങള്
താവിവന്നൊരുഗദ്ഗദനാദം
കേട്ടുഞാന്മാത്രമാമൂക ഗാനം
കാട്ടുപൂങ്കുയില്വീണമീട്ടുന്നു.
നീറും ചിന്തകള് പാറുംഹൃദന്തം
ഊറുംഗദ്ഗദഗാനമരന്ദം!
ഞാനാരാഗലയങ്ങളിലൂടെന്
പ്രാണ വീണയില് തന്തിമുറുക്കി
പാടാനാശയുണ്ടെങ്കിലും, ജീവ
നാളം നീറിദഹിക്കുന്നുപാരം.
പൊന്നാരംകിളിപാടിപറന്നാ-
തെങ്ങോലത്തുമ്പില് മഞ്ചമൊരുക്കി
തള്ളിക്കൂത്താടിയെത്തിപൂവാലി
തള്ളപ്പയ്യുമായ് പുല്ക്കുടണഞ്ഞു.
കഷ്ടം! ഞാന് മാത്രമീനടപ്പാത
വക്കില്നില്ക്കയോ രാവിനെനോക്കി
അല്ലിലെന്നുടല് ചായ്ക്കുവാനായി-
ന്നില്ലകൊച്ചൊരു പുല്ക്കുടില്പോലും
ഉച്ചത്തീവെയില്തൂകിനില്ക്കുമ്പോള്
പച്ചപ്പൂമരപ്പൂന്തണല്പറ്റി
മന്നിന്പൊന്നിന്കിനാക്കളില്മുങ്ങി
വിണ്ണില് ശാന്തിനുകര്ന്നുറങ്ങും ഞാന്.
മഞ്ഞുവീണുവിളര്ത്തൊരുരാവില്
എന്നും ഞാനാമരുമണല്ക്കാട്ടില്
വാനില് പൊന്നാമ്പല്പൂക്കളെ നോക്കി
പാടാന് വെമ്പൂ, മതാരുണ്ടു കേള്ക്കാന്!
അണ്ണാന് തേന്പഴമുണ്ടു പുളച്ചാ
തൈമാങ്കൊമ്പുകള് ചാടിക്കളിക്കെ,
കൊച്ചുപൂഞ്ചോല വക്കില്പശുക്കള്
പച്ചപ്പുല്ലുകള് മേഞ്ഞുല്ലസിക്കെ,
ഞാനെന്കത്തും വയറും തിരുമ്മി
ദീനദീനമപ്പാതയില് തങ്ങി.
ആരുണ്ടെന് കരള്കാരും വിശപ്പൊ-
ന്നോരാ, നാര്ദ്രമാം കണ്മുനചായ്ക്കാന്.
പൊള്ളും തീവെയിലേറ്റുഞാനേവം
മണ്ണില് വീണു പിടഞ്ഞുരുളുമ്പോള്,
അപ്പോള് പോലുമെന്നുള്ക്കാമ്പില്നിന്നും
പൊങ്ങും ഗാനങ്ങല് നിന്നുതുടിക്കും.
കൊച്ചു പുല്ലാങ്കുഴലെന്റെ ചാരേ
നിശ്ചലം ശോകമൂകം ശയിക്കെ,
ആരുണ്ടൊന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കാനീ
നീറുംജീവിത, മാര്ക്കതില്ഖേദം!
നാളെ നിങ്ങളെന് ഗാനം കൊതിച്ചീ
തീയാളും വഴിവന്നുനില്ക്കുമ്പോള്
മണ്ണില് നിന്നുയര്ന്നീമണ്ണില് നിന്നും
മണ്ണില് ധീരചരിതങ്ങള് പാടി
വാടിവീണൊരു ഗായകനോടൊ-
ത്താടലാര്ന്ന മുരളിയും കൂടി,
കാണാം, കണ്ടു കരള്കലങ്ങാതീ-
പൊന്നോടക്കുഴല് പാടുമോ നിങ്ങള്.