കര്ക്കിടകത്തിന് കരിമ്പുതപ്പൊക്കെയും
കാഞ്ചന വീചിയാല് ദൂരെക്കളഞ്ഞൊരു
ശ്രാവണസൗഭഗത്തേരണഞ്ഞീടുന്ന
മോദമേ, ചിങ്ങമേ, നിന്നെ വിളിപ്പു ഞാന്
വെണ്മുത്തു പോലെ ചിരിക്കുന്ന പൂക്കളാല്
തുമ്പവിരിയുന്നു പൂക്കളം നീര്ത്തുവാന്
നെയ്താമ്പലൊക്കെ വിരിഞ്ഞു മനോജ്ഞമായ്
നെയ്തൊരുക്കാനൊരു ചാരുവാം പൂക്കളം
കണ്ണാന്തളിയ്ക്കു കുറുമ്പ്, കാക്കപ്പൂവിന്
കണ്ണില് തിളക്കം, മുക്കുറ്റിയ്ക്കു ചാഞ്ചാട്ടം
കണ്ണുതുറന്നോരരിപ്പൂ, മന്ദാരങ്ങള്
കണ്ണിനാനന്ദം പകര്ന്നുനില്ക്കുന്നിതാ
അത്തമുദിക്കെ മനസ്സിലും സൗവര്ണ്ണ
ചിത്രമൊരുക്കുന്ന പൊന്നോണനാള്കളെ
എത്ര വിവരിക്കിലും മതിയാകില്ല
അത്രമേല് സ്വച്ഛസുഭഗമീശ്രാവണം
കാടുകള് മേടുകള് താഴ്വരയൊക്കെയും
പൂവുനിറഞ്ഞു, പൂത്തുമ്പി പറക്കവേ,
ഓണമായെന്നു പറയുന്നു പൈങ്കിളി
പാടവരമ്പില് കതിര്ക്കുലകൊത്തവേ
ഉത്രാടസദ്യയൊരുങ്ങും വടക്കിനിച്ചിത്ര
ങ്ങളെത്ര മധുരം മനോഹരം
മുറ്റത്തെ മാവിലൊരൂഞ്ഞാല് മാവേലിക്കു
വച്ചുനിവേദ്യം തുടികൊട്ടതൊക്കെയും
ഇത്ര മനോഹരമായുള്ളൊരുക്കങ്ങള്എന് മലനാടിന്റെ മാത്രമായ് നില്ക്കവേ
എങ്ങും സമതതന് ശീലുമായ് എത്തുന്ന
പൊന്നോണമേ നീ വരിക മടിയാതെ
മാമലനാടിനു മോടിയേറ്റീടുന്ന
മായാത്ത സ്വപ്നമേ വീണ്ടും വരിക നീ!!!